ช่วงชีวิตที่ผ่านมาของฉัน
บางครั้งฉันคิดว่าฉันเดินหลงทาง
บางครั้งฉันกลับคิดว่า ฉันมาถูกทางแล้ว
ความอ่อนด้อยของฉัน
ทำให้ฉันคิดอย่างนั้น
เมื่อเวลาผ่านไป
ฉันกลับรู้สึกว่า
ถูก- ผิด
แท้จริงมันอยู่ที่ความรู้สึกของฉันเท่านั้นเอง
บางครั้งเราก็เคยเสียดายเวลาที่ผ่านไป
บางครั้งฉันกลับขอบคุณมัน
ที่มันทำให้ฉันเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น
ค้นหาตัวตนที่แท้จริงของฉัน
ถูกต้องยิ่งขึ้น
แต่สิ่งหนึ่งที่เวลาให้ฉันไม่ได้คือ
คืนอดีตกลับมาให้ฉันได้เดินกลับไป เพื่อที่จะแก้ไขมันใหม่
เวลาให้ฉันไม่ได้ ฉันยังคาใจในบางครั้ง
เมื่อฉันย้อนคิด และเมื่อฉันพบเจอ คนที่ใช่
ที่ฉันแน่ใจว่า เขาจะพาฉันก้าวไป และเติมเต็มส่วนที่ฉันขาดหายไปนั้นกลับคืนมา
เมื่อเวลาให้บททดสอบฉัน
เมื่อเวลาให้ฉันมาพบเจอกับเขา
แล้วทำไมเวลา
จึงให้ฉันมาเจอกับเขา ผิดที่ ผิดเวลา
หรือว่า
นี่เป็นบทพิสูจน์ฉันอีกครั้ง
หรือว่านี่เป็นโอกาสที่เวลามอบให้ฉันวัดใจ
ว่าฉันมีความกล้าพอไหมที่จะหยิบฉวย
ไขว่คว้าเอาไว้
ทำไมนะ
ทำไม เวลาไม่ให้บทเรียนที่ง่ายกว่านี้
สำหรับคนใจช้ำ และหัวใจเคยมีแผลอย่างฉัน
แล้วฉันจะทำอย่างไร
ระหว่างนั่งดูเธอจากฉันไป
และหายลับตามกาลเวลา
หรือไขว่คว้าเขามา ไว้แนบอกใจ
ชั่งเป็นโจทย์ที่ยาก สำหรับคนใจช้ำอย่างฉันเสียจริง
เวลาจะเยียวยาทุกอย่าง หรือไม่ก็กลืนกินเราจนหายไป
ตอบลบ