พี่..
ไม่มีรถ คันโก้ โชว์เจ้าหรอก คนกระจอก งอกง่อย ด้อยทรัพย์สิน
โธ่ตัวพี่ ก็แค่ คนเดินดิน แค่หากิน เลี้ยงไส้ ไปวันวัน
ไม่มีแง่ง มีดาว อยู่บนบ่า แถมถูกคน ชี้หน้า ว่าเหยียดหยัน
สารพัด สายตา มาโรมรัน แต่ตัวฉัน ไม่เคย ขอใครกิน
มีศักดิ์ศรี เหมือนเช่น ใครทั้งผอง ใจพี่ก้อง ไม่หวั่น คำติฉิน
แต่เสียใจ คนใกล้ ป้ายราคิน จนหัวใจ พี่บิ่น เกินทำใจ
พี่ไม่รวย โอ่อ่า หรอกนวลน้อง แต่พี่ก้อง หาจน ปัญญาไม่
ซ้ำรักแท้ รักจริง แม้รักใคร ไม่ทำลาย ใจใคร ให้หมองตรม
หญิงคนใด คนไหน ที่พี่รัก จะทุ่มเท ฟูมฟัก รักเหมาะสม
สี่ห้องใจ มอบไว้ ให้เอวกลม ไม่นิยม ตัวพี่ ไม่ว่าไร
แต่พี่ขอ อย่ามา หยามเกียรติกัน ขอแค่นั้น คนดี ให้ได้ไหม
ไม่มากมาย หรอกน้อง ขอจากใจ ขอศักดิ์ศรี พี่ไว้ ไม่อายคน
ยามที่พี่ มีรัก ทุ่มเทใจ เธออย่าได้ ใสไฟ ให้สับสน
เธอรู้ไหม ตัวพี่ นี่ก็คน เธอก็คน ใช่มา จากดาวเดือน
สักวันหนึ่ง เมื่อใจ พี่หมดรัก ใช่ว่าพี่ หาญหัก ให้รักเคลื่อน
พี่ให้ใจ แต่เธอ ไม่แชร์เชือน เฝ้าบิดเบือน หลีกลี้ หนีความจริง
สักวันหนึ่ง ถ้าเธอ นั้นพลั้งพลาด เธอก็อาจ หมดสิ้น ในทุกสิ่ง
ถึงวันนั้น ใจพี่ คงประวิง มอบรักจริง ให้เธอ ไม่ได้เลย
ถ้าพี่ใช้ เงินทอง กองใส่หน้า แม่แก้วตา จะโดดใส่ หรือนิ่งเฉย
บอกกับพี่ มาสิ แม่ทรามเชย ให้รู้แดง ไปเลย อย่ารั้งรอ
ถ้าเมื่อใด ตัวพี่ นั้นใช้เงิน จะไม่เขิน เมื่อเธอ มาร้องขอ
เมื่อใช้เงิน ใจพี่ ก็ไม่รอ จะไม่ขอ มีเธอ อยู่ในใจ
หญิงคนไหน ใช้เงิน ซื้อหามา ไม่มีค่า ให้ใจ ฉันรักได้
เธอได้เงิน ฉันได้ตัว แลกกันไป เป็นแบบนี้ ใช่ไหม ที่ต้องการ
อยากได้เงิน เชิญมา หาพี่ได้ มาใช้ตัว แลกไป แม่ตาหวาน
แต่อย่าคิด ได้ใจ แม่นงคราญ เมื่อต้องการ ได้เงิน ก็หมดใจ
แม้ไม่รวย เงินทอง กองท่วมหน้า แต่ก็รู้ จักหา มาให้ได้
มาค้าขาย กันไหม แม่ทรามวัย ดูว่าใจ และตัว เธอกี่พัน
เธอรักเงิน หรือใจ ใครกันแน่ อย่ามาแหล ขอเธอ จงบอกฉัน
ถ้ารักใจ ก็มา มาหากัน สารพัน ขวัญใจ จะให้เธอ
ถ้ารักเงิน ก็มา หาพี่ได้ เชิญทรามวัย มายื่น ข้อเสนอ
มาซื้อขาย แลกกัน ไปเลยเธอ ไม่ต้องมา พร่ำเพ้อ อีกต่อไป
รักเงินหรือใจ สายัณห์ สัญญา ขับร้อง พี่ก้องทำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น