ยินดีต้อนรับทุกท่านสำหรับคนใจช้ำที่ถูกย่ำยีมาไม่ว่าคุณจะเป็นใครเราคือเพื่อนกัน

วันพุธที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2558

สวัสดีปีใหม่


 คลิกที่ภาพเพื่อดูภาพต้นฉบับ



สวัสดี ปีใหม่ ชัยวาระ
ให้อายุ วรรณะ สถิตย์ศรี
ให้ทุกผู้ ทุกนาม จงโชคดี
ผ่องอินทรีย์ โสภา สถาพร
ให้สุขะ พละ จงกล้าแกร่ง
ให้มีเรี่ยว มีแรง อย่าล้มหมอน
ให้พระเจ้า โปรดดล ประทานพร
ให้มีสุขสถาพร ทุกชาติไป
ให้พระศรี ตรัยรัตน์ พระองค์นั้น
ประทานสุข นิรันดร์ นั้นมาให้
ให้ได้พบ นิพพาน ตลอดไป
เกิดชาติใด พาพบ แต่สิ่งดี
ให้มีสุข อิ่มเอม เปรมใจยิ่ง
มีคนรัก แท้จริง เกษมศรี
ให้มีสุข ทุกทิวา ทุกราตรี
ทุกข์อย่ามี ภัยอย่า ชั่วนิรันดร์




กังวาล ทองเนตร













กังวาล ทองเนตร กราฟิกดีไซน์


วันอังคารที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

รอเธอทุกเวลา


โปรดกลับมา

มีเวลา ก็แวะมา  หาพี่บ้าง
พูดคุยบ้าง อะไรบ้าง  จะได้ไหม
ก็เพราะพี่  คิดถึง  แทบขาดใจ
จะทำไง ก็คน  มันรักกัน
มีเวลา  แวะมา  หาพี่นิด
มาสะกิด  มาคอย  เติมความฝัน
มาเติมรัก  เติมใจ  ใส่ให้กัน
มาร่วมฝัน  ร่วมสร้าง  ทางรักเรา
มีเวลา  แวะมา  นะคนดี
อย่าทิ้งพี่ ปล่อยไว้  ให้เงียบเหงา
พี่ยังคอย คิดถึง  มิสร่างเซา
ยังคอยเฝ้า ตัวเจ้า  ทุกนาที
มีเวลา  แวะมา  พูดคุยกัน
อย่าปิดกั้น  หัวใจ  เลยน้องพี่
พี่รักเธอ เสมอมา นะคนดี
จนวันนี้ มิมี จะเสื่อมคลาย
มีเวลา  แวะมา  นะที่รัก
มาปักหลัก  พักใจ  ตรงนี้ได้
พี่รับรอง  ด้วยเกียรติ ลูกผู้ชาย
ไม่ทำลาย  นวลน้อง  ให้หมองตรม
พี่รักเธอ  แค่ไหน  ใจเธอรู้
แม้จะอยู่  ตามความ  ที่เหมาะสม
แต่ใช่ว่า  ลาไกล  ไม่นิยม
ความเหมาะสม  หาใช่ ไม่รักกัน
มีเวลา  แวะมา  หาพี่เถิด
เข้ามาเปิด  หัวใจ ว่ารักมั่น
มาพูดคุย  กับพี่ นี้ทุกวัน
เพียงเท่านั้น  ตัวพี่  ก็พอใจ
ไม่หวงห้าม  แม้เธอ จะรักเขา
เรื่องของเจ้า  พี่ห้าม  ใจไม่ได้
เพียงอยากบอก  ให้รู้  แม่ทรามวัย
ในหัวใจ  พี่นี้  มีเพียงเธอ

















วันศุกร์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

นี่แหละรัก

ชะตารัก

วันเวลา  แม้ว่า  จะผ่านไป
แต่หัวใจ คงมั่น มิผันแปร
มีรักจริง รักเดียว และรักแท้
สี่ห้องใจ มอบแด่ เธอผู้เดียว
ไม่ข้องเกี่ยว เหลียวมอง คนอื่นใด
เพราะหัวใจ คงมั่น กระสันเสียว
สุดหัวใจ มอบให้ น้องนางเดียว
จะไม่เกี่ยว ไม่ข้อง ปองหญิงใด
มีมากมาย เรียงราย หลากหลายหน้า
ที่แวะเวียน มาหา มาชิดใกล้
มาจับจอง หมายปอง สี่ห้องใจ
มารักใคร่ แต่ใจ ฉันนั้นเต็ม
โอ้ความรัก  มันยาก อธิบาย
ที่ขวนขวาย ให้ใจ จนข้นเข้ม
กลับไม่ได้ หัวใจ มาเติมเต็ม
หวังได้หวาน กลับได้เค็ม  เต็มอุรา
ที่ไม่รัก มารัก ทุกค่ำเช้า
ที่ไม่เฝ้า มาเฝ้า กันถ้วนหน้า
ที่อยากได้ ไม่ได้ โธ่ชะตา
คิดขึ้นมา มันน่า น้ำตาริน




วันพฤหัสบดีที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

ชีวิตไม่นิรันดร

คลิกที่ภาพเพื่อดูต้นฉบับ



ชีวิตคนเรานั้นมันสั้นนัก
นาฬิกาชีวิตของคนเรานั้นมันไม่ได้ถูกสร้างมาให้มีความเป็น อมตะ
คนเราแต่ละคนถูกกำหนดมาแล้วว่าจะมีอายุอยู่ได้ซักกี่ปี
ดังนั้นเราจึงไม่ควรเสียเวลา เสียใจ จมปรักอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
จนไม่สามารถถอนตัวออกมาได้
เพราะนั่นคือการเสียโอกาสของชีวิต ที่จะได้เรียนรู้และเปิดรับเอาสิ่งใหม่ๆ
ที่กำลังจะก้าวเข้ามา

หลายครั้งที่เราเจ็บ
ส่วนหนึ่งก็มาจากการที่เราไม่ยอมให้โอกาสตนเองนั่นเอง
เราไม่เรียนรู้จากอดีต แต่เรากลับใช้อดีตเป็นสิ่งยึดติด
จนเราสูญเสียวิถีชีวิต ตามที่มันควรจะเป็นหลายๆอย่าง

เรายอมให้อดีตมันมากดทับทำลายชีวิตปัจจุบันของเรามากจนเกินไป
จนไม่ยอมเปิดรับสิ่งใหม่ๆให้เข้ามาในชีวิตเราเลย

บางครั้งเราเคยคิดถามตัวเองบ้างหรือไม่ว่า
เราทำไปเพื่ออะไร
เพื่อใคร

จะมีใครซักกี่คนที่เข้าใจในสิ่งที่เราได้กระทำนั้น
อดีตที่ถาโถม บางครั้งเกิดมาจาก สมองเราไม่เคยคิดที่จะลืมมันนั่นเอง
เรายังพยายามปลุกความคิด ความรู้สึกที่เจ็บปวดนั้น
ให้มันตื่นขึ้นมาอยู่กับเราเสมอ
ทำไมเราไม่ลืมมันไปเสียล่ะ
ให้มันลบเลือนหายไปตามกาลเวลา
แล้วนำพาชีวิตเราให้เข้มแข็งและอยู่ต่อไปให้จงได้





คิดถึง ก็มาหา                         รู้ไหมว่า พี่ยังคอย
ความหวัง แม้เหลือน้อย         ยังเฝ้าคอย  ให้เป็นไป
รักมาก ก็ทุกข์มาก                     ไม่อยากจาก กันไปไกล
แม้เหลือ  เพียงเส้นใย            ก็จะไม่ ละความเพียร
ซักวัน เธอคงรู้                          เมื่อมีผู้ ให้บทเรียน    
กงกรรม  และกงเกวียน                    มันไม่เปลี่ยน แวะเวียนมา 
       วันหนึ่ง เธอร้องไห้                โศกอาลัย  กินน้ำตา
วันนั้น  แม่ขวัญตา        จงกลับมา พี่ยังคอย








วันจันทร์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

เมื่อหัวใจฉันโรยแรง


คลิกที่ภาพเพื่อดูภาพปกติต้นฉบับบ

หัวใจของคนมันหมุนวนเหมือนสายน้ำ
ไม่แน่นไม่นอนแปรปรวนรวนเร เฉไปก็เฉมา
นี่แหละคน
ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ ตราบใดที่ยังเคลื่อนไหวได้
ก็มักจะมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลาเช่นกัน
.......บางคน.....
ต้องการเกียรติยศชื่อเสียง เงินทอง
ทุ่มเททุกสิ่งอย่างเพื่อทำให้ได้มันมาไม่ว่าวิธีการใด
บางคนก็ต้องการเพียงชีวิตที่สงบเงียบเรียบง่าย
บางคนก็ต้องการอิสระเสรีภาพที่จะออกโบยบินไปทั่วทิศ
ตามที่แรงหัวใจปรารถนา

ชีวิตฉันก็เช่นกัน
ฉันไม่ต้องการแสวงหาเกียรติยศชื่อเสียง
ฉันต้องการเพียงเสรีภาพ ที่จะทำทุกสิ่งตามที่เสียงหัวใจเรียกร้อง
ฉันต้องการมีชีวิตเหมือนนกป่า 
แม้จะอดบ้าง อิ่มบ้างบางวันบางเวลา
ฉันก็ยินดีที่จะมีชีวิตเช่นนั้น ขอเพียงให้ฉัน มีอิสระ มีเสรีภาพ
ท่องไปในโลกกว้าง ไม่มีขีดเส้นพรมแดนขวางกั้น
ฉันต้องการโบกบินไปตามสายลมเย็น ที่โชยพัด
ฉันอยากบินไปให้สุดหล้าฟ้าเขียว
ฉันต้องการท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง
ฉันต้องการเห็น และเรียนรู้ทุกวัฒนธรรม
ที่ฉันผ่านไปพบเจอ

โดยไม่ต้องมีใครมาบอกฉันว่า อย่างนั้นไม่ได้ อย่างนี้ไม่ดี
เพราะฉันมั่นใจว่า ฉันมีจิตสำนึกที่ดีพออยู่แล้ว

เส้นชีวิตที่ผ่านมา ฉันพบว่า
ชีวิตฉันมีอิสระที่จะโบยบินมาตั้งแต่ต้น และฉันก็เคยได้รับได้สัมผัสชีวิตนั้นแล้ว
แต่...วันเวลานึง ชีวิตฉัน ถูกเขาจับมากักขังล่ามตัวเอาไว้
จนฉันสูญเสียวิถีชีวิตดั้งเดิมของฉันไป
หลายปีที่ผ่านมา ฉันเฝ้า แต่โหยหา อิสระภาพ เสรีภาพที่ฉันเคยได้เคยมี
ทุกวัน ฉันเฝ้าแต่หันมองย้อนไป ที่ที่ฉันเคยอยู่ เคยใช้ชีวิตผ่านมา
ฉันเฝ้ามอง วันแล้ววันเล่า จนตะวันลับตาไป
เมื่อสิ้นแสงสุรีย์ ก็ใช่ว่าใจฉันนี้จะหยุดพร่ำเพ้อหา
รอยอดีต มีกรีดย้ำ แผลใจอยู่ตลอดเวลา
หลายปีที่ผ่านมา ฉันทุกข์ ฉันทรมาน กับวิถีชีวิต ที่มีคนอื่นเป็นผู้กำหนด
จนร่างกายฉันเสื่อมทรุดโทรมตามวัน เวลาที่มันผ่านไป
หัวใจที่เคยเข้มแข็ง บัดนี้มันอ่อนล้า โรยแรง
จินตนาการที่เคยบรรเจิดจ้าท้าฝัน บัดนี้มันเป็นเพียงจินตนาการที่มืดมน
เหลือเพียงเงาที่เลือนลาง นับวันที่เส้นทางชีวิตฉัน จะเดินเข้าสู่
ความสิ้นหวัง สิ้นหวังในอิสระภาพ สิ้นหวังทางความคิด
สิ้นหวังในชะตาชีวิต หรือว่านี่ คือลิขิตชีวิตฉันที่เขาคอยกำหนด




สิ้นหวัง พี่เป้าร้อง ลิขสิทธิ์เพลงชองบริษัท ซีเอ สตูดิโอจำกัด และขอบคุณคุณ Toyผู้อัฟโหลด




วันจันทร์ที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

ก็คนมันรัก


เวลาเราจะรักใครซักคน 
เราอย่าไปตั้งคำถามว่าแล้วเขาจะรักเราตอบไหม
เพราะถ้าเราคิดอย่างนั้น เราก็ผิดหวังตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว

ถ้าเราจะรักใครซักคน
สิ่งแรกที่เราต้องถาม และสำรวจคือ จิตใจตัวเราเอง
ว่ามีความสุจริตใจหรือไม่ที่จะรักใครซักคน
ว่ามีความมั่นคงพอหรือไม่
ว่ามีความพร้อมที่จะรับทุกสิ่งอย่างที่อาจเกิดขึ้นได้ในอนาคตหรือไม่

ถ้าดูแล้วเราพร้อม
ก้าวต่อไปก็คือ มองหาเป้าหมาย
เมื่อเราเจอคนที่คิดว่าใช่ หรือใช่ ก็ให้ลอง หยุดหัวใจและศึกษานิสัยใจคอกันดู
ว่า เรารับส่วนเสียของเขาได้หรือไม่ เขามีดีหรือเสียมากกว่ากัน หรือ
เขาเหมาะสมที่จะร่วมทางไปกับเราระยะยาวตลอดชีวิตหรือไม่

เมื่อมั่นใจตนเองว่าใช่ล่ะ ก็ลุยเลย
ไม่ต้องไปสนว่า จะได้อะไรตอบแทนกลับมา
แค่เราได้ซื่อสัตย์กับใจตนเองก็พอ

แล้วบางคนอาจแย้งว่า รักแล้วต้องมีอะไรตอบแทนกลับมาสิ
ก็อาจใช่ในบางส่วน คือถ้าเรารักใคร แน่นอนว่าเราก็อยากได้รักตอบแทน
อยากอยู่กินร่วมชายคา ร่วมคู่ชีวิต สร้างอนาคตร่าวมทุกข์ร่วมสุขไปด้วยกัน

แต่ รัก มันไม่ได้เกิดขึ้นพร้อมกัน หรือคลื่นหัวใจเราสองคนจะจูนด์มาตรงกันเด๊ะเสมอไป
เมื่อเรารักเขาแล้ว มั่นใจแล้ว ก็พอใจที่จะได้เห็นเขามีความสุข แม้ไม่ใช่กับเราก็ตาม
ก็เรารักเขา สิ่งที่เราต้องการคืออยากเห็นเขามีความสุข
เมื่อใครซักคนให้สิ่งนั้นกับเขาได้ แล้วปัญหาอะไรที่เราจะไม่ยินดีด้วย

ขึ้นชื่อว่ารัก มันจะสถานะใด มันก็คือรัก
รักก็คือเปิดใจคุยกันได้ทุกเรื่อง แคร์ความรู้สึกกัน คิดถึงกัน ห่วงใยกัน ดูแลกัน
ถ้าไม่ได้ใช้ชีวิตร่วมกัน สิ่งเหล่านี้อาจจะเป็นอุปสรรคบ้าง อาจดูแลกันได้ไม่เต็มร้อยบ้าง
แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่า รักจะสิ้นสุดลง ความคิดถึงหรือห่วงใยจะหมดไป

มันยังคงสถานะ และดำเนินตัวต่อไปได้ตราบชีวิต
มีโอกาส สบโอกาส ก็ได้ ช่วยเหลือเกื้อกูล ทักทายพูดคุย ถามไถ่สารทุุกข์สุกดิบกัน
นั่นก็คือความงดงาม ที่มนุษย์เราได้กระทำหรือแสดงออกต่อกัน

แม้เราไม่ได้รับรักจากเขาอย่างเปิดเผย ด้วยเหตุผลบางอย่างมาปิดกั้น
แต่ในความเป็นมนุษย์ เมื่อเราได้รับสิ่งดี เป็นไปไม่ได้หรอกที่ จะมีใคร
ใจหินใจเถื่อนเช่นนั้น ไม่มีแม้ความรู้สึกขอบคุณในใจลึกๆเลย มันเป็นไปไม่ได้
คนเรานั้น มีเลือดเนื้อ มีชีวิต มีจิตวิญญาณ
บางครั้ง คำพูดกับการกระทำ การแสดงออกก็สวนทางกัน
บางครั้งปากด่า แต่จิตใจก็โหยหา อยากรู้ อยากเห็นความเคลื่อนไหวเขา
 ว่า เขาพูดอะไร คิดอะไร อยู่กับใคร สบายดีไหม
เมื่อได้รู้ได้เห็น ก็จบ ก็สบายใจ

บางครั้งรัก ต้องการแค่นั้นจริงๆ
คือเมื่อเรารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้ชีวิตร่วมกัน
ธรรมชาติของใจเรา เราก็จะหาทางปลอบโยนตัวเองว่า
ฉันขอแค่มอง ขอแค่ได้รัก เธอยังจะไล่ส่งฉันด้วยหรือ
เมื่อเธอสุข ฉันจะไม่ไปรบกวนก้าวก่ายเธอ
แต่เมื่อใดที่เธอหายไปจากสายตาหรือมีทุกข์
ขอให้ฉันได้มีส่วนในการแบ่งเบาทุกข์นั้นด้วย
เท่านั้นก็พอใจ เพื่อคนที่เรารัก 

รัก...บางครั้ง
มันไม่ได้ทำเพื่อใคร
แต่มันทำเพื่อความรุ้สึกดีทางใจ
เพราะเมื่อมันเกิดขึ้นมาแล้ว ก็เสียดายถ้าจะทำลายมันทิ้ง
เพราะเราผ่านกระบวนการ ทดสอบ สอบถาม หัวใจของตัวเองแล้วว่า
ฉันรับเธอได้

อย่างน้อยทุกครั้งที่เธอเห็นเรา
แค่อยากให้เธอระลึกรู้ คนคนนี้รักเราก็พอ
การซื่อสัตย์กับใจตนเองสำคัญที่สุด เมื่อเราซื่อสัตย์กับใจเราแล้ว
อะไรจะเกิดตามมาก็ชั่งมันเหอะ เราไม่สนใจ
เราสนใจเพียงแค่ เราได้รักกัน
เราได้รักใครซักคน
ในโลกใบนี้ ยังมีคนที่เรารักอยู่
เท่านี้ ทุกลมหายใจเรามันก็มีค่า
 มีความสำคัญที่จะดำเนินวิถีของมันต่อไป




ชู้ทางใจ พี่เป้าร้อง พี่ก้องทำจ้ะ


วันเสาร์ที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เก็บไว้ในความทรงจำ


เวลาทุกวินาทีที่มันผ่านเลยไป
มันจะกลายเป็นเพียงอดีตที่สูญเปล่า ถ้าเราไม่เก็บรักษาห้วงเวลานั้นเอาไว้
ทุกช่วงเวลา ทุกช่วงชีวิตสำหรับฉัน และคนใกล้ชิด
ฉันจึงเก็บรักษามันไว้ทุกช่วงตอนของชีวิต 
ไม่ให้มันสูญหายไปตามกาลเวลา
มิเช่นนั้น ช่วงชีวิตที่ผ่านมาก็จะไม่มีค่าน่าจดจำใดๆ
เราก็จะกลายเป็นเพียงสิ่งที่ไม่มีตัวตน
ที่เลือนหายไปตามกาลเวลา
ไม่สามารถบันทึกประวัติศาสตร์ของตนเองไว้ให้ชนรุ่นหลังได้สืบค้นได้
ชีวิตเราก็จะสูญเปล่าสำหรับการเกิดมา

ด้วยเหตุนี้ฉันจึงเก็บทุกความทรงจำที่ผ่านมาเอาไว้
สำหรับตัวฉันเอง สำหรับคนใกล้ชิดใจฉัน
มันจะไม่มีวันเลือนลางจางหายไปตามกาลเวลา

บันทึกของฉัน มันจึงเป็นแง่มุมประวัติศาสตร์ หรืออดีตที่ต้องรักษาไว้
มันมีค่าเสมอสำหรับฉัน ฉันจะเก็บ ฉันจะบันทึกทุกช่วงเวลา
เพื่อวันนึงข้างหน้า ฉันคิดถึงวันเวลาเก่าๆ
ฉันก็จะได้หวนกลับมาเปิดย้อนดู
ภาพแห่งความหลัง นาทีแห่งความทรงจำ
มันจะคงยังอยู่ตลอดไป

สำหรับฉันชีวิตนี้ นอกจากไม่เคยทอดทิ้งใครไว้ข้างหลัง ให้เจ็บช้ำเดียวดายแล้ว
ฉันยังเก็บทุกความทรงจำของทุกคน ที่เดินเข้ามาในช่วงชีวิตของฉัน
ฉันไม่เคยเสียใจเลยที่ได้รู้จักใคร หรือไม่รู้จักใคร
เพราะทุกความทรงจำ มันล้วนมีความหมายสำหรับฉัน
มันมีเรื่องราวที่ให้ฉันบอกเล่าได้ว่า แค่ไหน อย่างไร
มันมีค่าต่อชีวิตฉัน
ทุกคนที่เดินเข้ามาในชีวิตฉันแต่ละช่วง
ล้วนเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ฉันอยู่ได้ มีกำลังใจ
ยืดอายุของฉันออกมาได้จนถึงวันนี้

ฉันจึงอยากเก็บรักษาความทรงจำที่งดงามเอาไว้
และขอบคุณทุกคนที่เดินผ่านเข้ามา และก็ผ่านเลยไป
ฉันไม่เสียใจหรอก
ฉันเพียงอยากบอกว่า ฉันดีใจที่ได้รู้จักพวกคุณ
และฉันจะเก็บความรู้สึกที่ดีนั้นไว้ในความทรงจำของฉันตลอดไป
จนกว่าลมหายใจสุดท้ายของฉันจะสิ้นสุดลง




รักจากใจ พี่เป้าร้อง พี่ก้องทำจ้ะ




วันศุกร์ที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ความรักไม่มีเส้นแบ่งเวลา


ถ้าเราลองได้รักใครซักคน
มันไม่ง่ายที่จะลบลืมเลือนออกไปเสียจากหัวใจ
ถ้ามันลบง่ายอย่างนั้นก็แสดงว่าใจเราไม่ได้รัก
ความรัก
มันไม่จำเป็นหรอกว่าเขาต้องรักตอบ
แค่ใจเรารัก แค่เราซื่อสัตย์ต่อหัวใจเราก็พอแล้ว
อย่าไปสนว่าเขาจะมองเราหรือคิดกับเราอย่างไร
สำคัญที่สุดคือเราได้รัก

การรักใครซักคนแค่เพียงได้เห็นหน้า
แค่เพียงรู้ว่าเขาอยู่ดีมีสุข เราก็พอใจ สบายใจแล้ว
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราได้ทำลงไป
ไม่ได้มุ่งหวังให้เธอรักตอบ
ไม่ได้มุ่งหวังให้เธอรู้สึกดีด้วย

แค่ต้องการสื่อให้เธอรู้ว่าฉันคิดอย่างไรกับเธออยู่
ที่ผ่านมา ปัจจุบัน และอนาคต มันก็จะยังคงเป็นเช่นนั้นตลอดไป
เมื่อเวลาผ่านไป เมื่อเรามีอันต้องพลัดพรากจากกัน หรือล้มหายตายจากกันไป
ฉันต้องการให้เธอรู้ว่า มีคนที่รักเธอที่สุดในชีวิตนี้แม้เธอจะมองข้าม
มีคนที่แอบรักแอบห่วงใยเธออยู่ทุกเวลา
ยามเธอห่างไกลสายตา ใจฉันก็เป็นทุกข์
ยามเห็นเธอกลับมาจิตใจฉันก็เป็นสุข
นี่แหละรักของฉัน ที่ฉันแค่ต้องการให้เธอรู้

ในยามที่ฉันสิ้นลมหายใจ
เมื่อใดที่เธอไม่มีใคร เธออาจจะเข้ามาตรงนี้
หรือเข้าไปทุกที่ที่มีร่องรอยรักของเรา
แล้วเธอจะได้มีเวลามานั่งย้อน นั่งอ่าน สิ่งที่ฉันทำ ที่เธออาจเรียกว่า พร่ำเพ้อ
ฉันหวังว่า วันนั้นเธอคงจะคิดถึงฉัน ในยามที่โลกนี้ไม่มีฉันแล้ว
แต่ร่องรอยที่ฉันได้สร้างไว้ ได้ทำขึ้นเพื่อเธอ มันจะยังคงอยู่ตรงนี้ตลอดไป
แม้เราสองคนจากกันไกลแล้วก็ตาม

มันจะไม่มีวันเลือนหาย
ดังนั้นคำพูดเหน็บแนม เสียดแทงของเธอ
มันไม่สามารถทำลายสิ่งที่อยู่ในใจที่ฉันมีต่อเธอลงได้
ฉันจะมุ่งมั่นสร้างงาน สร้างเรื่องราวของเรา
ให้อยู่ในโลกอินเตอร์เน็ตนี้ตลอดไป
ยามใดที่เธอคิดถึงฉัน เธอก็แวะเข้ามานะคนดี
ฉันยังจะอยู่ตรงนี้
แม้วันนึงจะไม่มีชีวิตแล้ว
แต่สิ่งที่ฉันได้ทำไว้ เพื่อเธอ เพื่อหัวใจฉันมันจะยังคงอยู่ตลอดไป

ทะเลทรายแม้จะแห้งแล้งสักเพียงใด ยังหาน้ำได้
ฉันไม่เชื่อหรอกว่าหัวใจของคนที่เป็นก้อนเนื้อจะไร้ซึ่งความรู้สึก
และเมื่อใดที่เธอรู้สึกเช่นนั้น ถ้าฉันยังมีชีวิตอยู่
ฉันก็แอบหวังสักครั้งว่า เธอคนเดิมจะกลับมา
หาคนที่รักเธอที่สุด ห่วงเธอที่สุด
และทำทุกสิ่งทุกอย่างที่คนคนนึงจะทำได้  แสดงออกได้ เพื่อเธอ




รอจนกว่าจะรัก สายัณห์ สัญญาขับร้อง พี่ก้องทำ




วันอังคารที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2558

หัวใจบางๆกับเส้นทางที่ยาวไกล




ในเวลาที่เราต้องการใครซักคน
มาอยู่เคียงข้างมาร่วมทางเดิน
จับมือประคองร่วมเดินไปด้วยกันบนเส้นทางชีวิต
จะมีใครสักกี่คนที่อยากร่วมทางเดินไปกับเรา
ในยามที่เราลำบาก สิ้นหวัง ท้อแท้
กำลังใจจากใครซักคนคือสิ่งที่เราต้องการ
แต่ก็หามีไม่
หรือเราออกปากเชิญชวนให้ร่วมทางไปกับเรา
ก็จะอิดออด ตั้งแง่ ถ้าเขามองเห็นว่าทางที่เราจะเดินไปนั้นคงตกระกำลำบาก
มันเป็นธรรมชาติของคน ที่ต้องคัดสรรสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตนเอง
คัดสรรความมั่นคงชีวิตให้กับตนเอง

เมื่อเรายื่นมือที่ไร้ความหวังออกไป
ก็เป็นธรรมดา ที่เราจะต้องชักมือกลับคืนมาโดยมีแต่อากาศธาตุ
อย่าโทษเขาเลย เพราะนั่นคือพื้นฐานการตัดสินใจแรกที่มนุษย์ต้องทำ


แต่เมื่อใดที่ฉันแข็งขืนใจตนเอง
ยืนท้าฟ้าท้าดินอย่างมุ่งมั่น ทรนง 
เดินฝ่าฟันที่ยากลำบากนั้นเพียงคนเดียวลำพัง
จนถึงเส้นชัยในที่สุด

ถึงเวลานั้นมันก็เป็นสิทธิของฉันเช่นกันที่จะเลือกว่าจะอยู่กับใคร
เพราะในยามที่ฉันลำบาก ฉันต้องการใครซักคน ก็ไม่มีเสียงตอบรับ
พอฉันเดินฝ่าฟันมาจนประสบความสำเร็จแล้วในที่สุด ฉันก็มีสิทธิเป็นผู้ที่จะเลือก
และมีสิทธิที่จะฉลองความสำเร็จนั้นโดยไม่มีเธอเช่นกัน

การที่มีใครซักคนมาร่วมทางเดินกับเรา
ทั้งที่ไม่เห็นอนาคตข้างหน้า
แต่กลับมีความจริงใจที่จะเดินไปกับเรา
ยินดีที่จะอยู่กับเราทุกสถานการณ์
คนคนนั้นคือคนที่สมควรจะเก็บเอาไว้ในที่ที่ดีสุดของหัวใจ
และคือคนที่เราฝากชีวิตไว้ได้


เส้นทางที่ลำบาก มีอุปสรรค
คือเครื่องมือที่คัดสรรคนเพื่อมาอยู่กับเรา
คนส่วนใหญ่กลัวลำบากทั้งสิ้น ยอมพลีกาย ยอมขายตัว
เพื่อแลกเศษเงิน ก็เพื่อหนีความลำบาก

มันไม่ง่ายที่ใครซักคนเดินมาบอกเราว่า 
เก็บสัมภาระพร้อมเดินทางไปกับเราแล้วทุกเส้นทาง
หากมีคุณก็จงรักษาเธอคนนั้นเอาไว้ให้ดีที่สุด
เพราะเธอมีค่ายิ่งกว่าอัญมณีชิ้นใดๆในโลกนี้ที่ไม่สามารถหาค่าได้

แต่ถ้าไม่มีใคร ก็จงตั้งปณิธาน สานต่ออุดมการณ์ เดินมันต่อไปให้ถึงเป้าหมาย
เมื่อสู่เส้นชัย มีรางวัลมากมายรอเราอยู่ และอย่ามานั่งเสียใจกับชะตาชีวิต
ให้เสียเวลาอยู่เลย จงก้าวเดินต่อไปเพื่ออนาคตของเราเอง





วันจันทร์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ชะตารักเรา





ในช่วงชีวิตเราที่ผ่านมา
มีมากมายคนที่มารักชอบพอ หมายปอง
แต่ใจของเราก็ไม่เคยจะเหลียวมองใฝ่ปองรัก
เพราะหัวใจของเรามันยังปักใจรักมั่นอยู่เพียงคนคนเดียว
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ไม่ว่าจะช่วงเวลาใดไม่สามารถ
หักใจออกจากเธอได้เลย


คนที่ผ่านมาไม่ใช่ไม่ดี
ทุกคนล้วนเป็นคนดีน่ารัก น่าใคร่
แต่เรื่องของหัวใจมันแปลก
ถ้าไม่รักมันก็คือไม่รัก
มันไม่มีเหตุผลมันอธิบายไม่ได้


หรืออีกอย่างอาจเป็นเพราะ
เรายึดติดอยู่กับอดีตมากมาย
จนไม่ยอมเปิดใจให้ใครเลยตลอดเวลาที่ผ่านมา
หรือ คนที่มารักไม่สามารถ ทำให้เราลืมเลือนอดีตที่ดีนั้นลงได้
หรืออาจเพราะเรา กลัว ขยาด ไม่มั่นใจตนเอง หรือคนที่มาชอบพอก็ได้เช่นกัน

แต่เชื่อไหมล่ะ

วันดีคืนดี เจอผู้หญิงธรรมดาๆ หน้าตาบ้านๆพื้นๆ เดินผ่านเข้ามาในสายตา
หัวใจของเรามันกลับสั่งให้สายตาหันไปมอง และจับจ้องเธอเอาไว้
ยังกับว่า เกรงว่าเธอจะเลือนหายไปจากสายตาและความทรงจำ

ตลอดระยะเวลาที่หัวใจด้านชา ไม่รู้สึกรู้สาอีกแล้วกับคำว่ารัก
กลับเฝ้าเรียกร้อง ห่วงใย อยากดูแล อยากเห็นหน้า อยากอยู่ใกล้ชิดเธอคนนั้นตลอดไป


หัวใจตรมๆ
หัวใจที่เคยหมองเศร้า
มันกลับฟื้นคืนชีวิตชีวา
มันมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าเธอ ได้อยู่ใกล้ชิดเธอ ได้พูดคุยกับเธอ
มันเป็นความสุขที่เคยได้ เคยมี เหมือนเมื่อครั้งในอดีต
มันทำให้เรารู้ว่า เรายังมีชีวิต เรายังมีหัวใจอยู่

แต่ก็อีกนั่นแหละ
พอเราเริ่มรัก หลงรัก ทุ่มเทใจ มอบใจ
ยกเธอเข้ามาสู่ส่วนที่ดีที่สุดของหัวใจ
เธอกลับ เหมือนจะเดินหนีออกไปจากเรา
ยิ่งเราเอื้อมมือจะไขว่คว้าเพื่อโน้มดึงเธอเข้ามาสู่อ้อมกอด
เธอกลับไม่มีตัวตน เธอพยายามเดินหนีออกจากความทรงจำของเรา
จนห่างไกลออกไปทุกที

ทำไมชีวิตรักมันตรอมตรมอย่างนี้
เมื่อไม่สนใจมันกลับพุ่งเข้าหา
แต่พอเวลาจะไขว่คว้า มันกลับเลือนลางหายไป
ช่วงชีวิตของคนคนนึง
มันไม่ยากหรอกที่จะมีใครมารัก
แต่มันยากนัก ที่เราจะรักใคร และใครคนนั้นก็รักเรา
และมันกลับยากยิ่งกว่าเมื่อเรารู้ว่าใช่
แต่พอเอื้อมมือยื่นออกไป เรากลับได้แต่สายลม
และความทรงจำที่เจ็บปวดและขื่นขม
เหลือไว้ให้เป็นรอยแผลในใจที่ติดตรึงคาไว้
ในหัวใจเราตราบนิรันดร
มันชั่งเจ็บปวดทรมานเหลือเกิน




ครวญถึงน้อง พี่เป้าร้อง พี่ก้องทำ



วันจันทร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เพราะใจมีรัก


ถ้าหัวใจใครเคยมีความรัก
ก็จะรู้ว่า มันมีทั้งสุขและทุกข์
สุขเมื่อยามได้เห็นหน้า ได้สนทนาปราศัย
ได้หยอกเย้า ได้พูดจาภาษาใจ มันก็ทำให้ชีวิตมีพลัง

แต่เมื่อห่างไกลกัน ห่างไกลตา
ก้จะรู้ว่า โลกนี้มันชั่งว้าเหว่าเอกา เดียวดาย
มีชีวิตแต่ก็ขาดชีวา ขาดสีสัน มีร่างกาย แต่ก็ดูจะไร้ซึ่งหัวใจ

พี่จำได้เสมอ
เมื่อสองเราใกล้ชิดกัน
พี่ได้ยินแม้แต่เสียงหายใจของเธอ จังหวะหายใจของเธอ
พี่ยังไม่เคยลืม ไอรักอุ่นจากตัวเธอ ที่พี่สัมผัสได้ตลอดเวลา
เมื่อคราอยู่ใกล้ชิดเธอ

เธอจงรู้ไว้ว่า
เวลา และความห่างเหิน มันมิอาจ พรากเธอไปจากหัวใจของพี่ได้
ยิ่งห่างไกลตา หัวใจของพี่ยิ่งคิดถึง ยิ่งชิดใกล้
ทุกเสี้ยวเวลา ที่ผ่านเข้าออกทุกลมหายใจ
ไม่เคยเลย ที่มันไม่มีเธอ

ยามห่างไกลกันเช่นนี้
พี่อยากบอกให้เธอรู้ว่า ทุกเช้าค่ำ ทุกเวลา
พี่โหยหา คิดถึงแต่เธอ

บางครั้งระหว่างเรา
มันเหมือนมีอะไรบางๆมาขวางกั้น
บางครั้งมันเหมือนกับว่า เราอยู่ชิดเคียงกันตลอดเวลา


.............................................................
มุ่งมั่น

แม้เหินห่าง แต่ใจ พี่ยังใกล้
แม้ห่างไกล  แต่ใจ พี่คิดถึง
แม้เหนื่อยล้า สิ้นหวัง ยังรำพึง
ห่วงคนึง คิดถึง แต่คนดี
ไม่มีหวัง พี่ยังหวัง อดทนรอ
ขอสานต่อ รักไป อยู่อย่างนี้
หวังเพียงว่า ซักวัน ฟ้าปราณี
มอบหัวใจ คนดี ให้พี่ชาย
แม้หมดทาง จะสร้างทาง  ไปจนได้
จะไม่ให้  ทางรัก  นี้สูญหาย
ขอรักเดียว เพียงเธอ จนวันตาย
ไม่ได้กาย ขอใจ เราชิดกัน



ที่รักเธออยู่ไหน พี่เป้าร้อง พี่ก้องทำ มอบให้เธอคนเดียวนะจ๊ะ





วันศุกร์ที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เธอรู้ไหมฉันเหงา


กำลังใจ คือสิ่งสำคัญสำหรับมนุษย์เรา
ทั้งกำลังใจจากคนรอบข้าง จากตัวเอง
ล้วนทำให้ชีวิตยังมีค่า มีความหมาย อยากอยู่ต่อ

เมื่อใดชีวิตขาดกำลังใจ
มันก็คือสิ้นหวัง เมื่อสิ้นหวัง ก็จะท้อแท้ เบื่อหน่ายชีวิต
คนเราเพราะมีความหวัง มีความฝัน มันจึงทำให้เราอยากอยู่ต่อ อยากสู้ต่อไป
เมื่อเราไม่มีสิ่งนี้แล้ว มันก็เป็นเรื่องยาก ที่จะทำให้เราอยากไปต่อ 
เพราะไม่รู้เราจะไปต่อเพื่อใคร

ชีวิตที่อยู่อย่างสิ้นหวัง
เป็นชีวิตที่น่าเป็นห่วง เพราะคนที่สิ้นหวัง
จะปลีกตัวเองออกจากสังคม ไม่อยากคบหาสมาคมกับใคร
ในที่สุดก็จะนำไปสู่การคิดสั้น

กำลังใจคือพลังมหาศาล และอัศจรรย์
ที่เพียงคนรอบข้างพูดและเอ่ยขึ้นมาอย่างจริงใจ
ก็จะทำให้คนที่สิ้นหวังนั้น มีพลัง มีแรงบันดารใจที่อยากจะสู้

....................................................................................

เหงา

คนมากมาย  แต่ทำไม  ใจฉันเหงา
นั่งกอดเข่า เฝ้าคอย อย่างสิ้นหวัง
อยากได้ยิน  แรงใจ  เสียงดังดัง
ก็สิ้นหวัง  ไม่มี    แม้ชายตา
คนมากมาย  แต่ทำไม  ใจฉันเศร้า
ในหัวใจ  ฉันเหงา  จนอ่อนล้า
คอยนับคืน นับวัน  นับเวลา
อยากเห็นหน้า แต่เธอ นั้นผู้เดียว
คนมากมาย  ผ่านไป  ก็ผ่านมา
แม้มากหน้า  แต่ไร้ คนข้องเกี่ยว
ฉันเฝ้าคอย  คอยเธอ  เพียงผู้เดียว
แปล็บใจเสียว  ไม่เห็น เงาเธอมา
ที่ศาลา  คนเศร้า  ดูเปล่าเปลี่ยว
ฉันเฝ้าคอย  เฝ้าเหลียว  อยากเห็นหน้า
เฝ้าก้มมอง  ดูเข็ม นาฬิกา
ถึงเวลา  ยังไร้ เงาของเธอ
ที่รักจ๋า รู้มั๊ย  ใครคนหนึ่ง
นั่งรำพึง  รำพัน จนฝันเพ้อ
ทุกเย็นย่ำ  พร่ำหนัก  ว่ารักเธอ
มานั่งเหม่อ คอยเธอ  ที่ศาลา
นี่สองทุ่ม  เลยผ่าน แม่หวานใจ
เธอไปอยู่  ที่ไหน กับใครหนา
คงเริงรื่น  ชื่นฉ่ำ ร่ำสุรา
คงเริงร่า  ระริกรื่น สดชื่นใจ
เธอรู้ไหม มีใคร อยู่คนหนึ่ง
รำพึงถึง  ว่าเธอ  นั่นอยู่ไหน
นี่ดึกแล้ว แก้วตา อย่าห่างไกล
กลับเร็วไว  กลับคืน  มาบ้านเรา
พี่คอยเธอ  เพ้อหา  น้ำตาตก
ในหัวอก  เจ็บช้ำ สุดแสนเหงา
ยุงก็ชุม  รุมกัด ทั้งปัดเกา
ยังคอยเจ้า เฝ้าคอย  ที่ศาลา
โอ้คนดี  ก่อนนี้ เคยเคียงข้าง
เจอรายทาง  เธอก็  เดินเข้าหา
จะดึกดื่น  แค่ไหน  ไม่นำพา
ในบ่อปลา ป่ากล้วย ไปด้วยกัน
มีปัญหา น้อยใหญ่  สารพัด
เธอไม่ขัด  เขินใจ ไปหาฉัน
เรื่องมากมาย  เปิดใจ  มาคุยกัน
เธอรู้ฉัน  ฉันรู้เธอ เสมอใจ
มาบัดนี้ คนดี  เจ้าหนีหน้า
รู้ไหมว่า  อุรา พี่หมองไหม้
ยามค่ำคืน  เสียงสะอื้น  จากหัวใจ
ก็เพราะมัน  ร้องไห้  กินน้ำตา
เธอจะอยู่  กับใคร  ฉันไม่คิด
เธอรู้ถูก  รู้ผิด พี่คิดว่า
เพียงอยากให้  เธอรู้  กัลยา
พี่ห่วงเธอ หนักหนา น้ำตาริน



พี่เป้าร้อง พี่ก้องทำ และมอบให้เธอจ้ะคนดี







วันพฤหัสบดีที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เวลาที่ผ่านไป


เส้นทางชีวิต
บางครั้งมันก็แปลก และยากที่จะอธิบาย
หลายครั้งที่เรามีสิ่งดีๆอยู่ในมือ แต่เรากลับไปมองหา
และไล่คว้า เอาสิ่งที่ไม่มีค่าใดๆและไร้สาระมาให้ชีวิตตนเองวุ่นวายเสียอย่างนั้น

ในเส้นทางชีวิตเราแต่ละคน
ถ้าเราจะนั่งลงตรองดูให้ดีซักหน่อย
เราก็จะพบว่ามันไม่ได้เลวร้ายเสียทีเดียว
ภายใต้ชีวิตที่เราคิดว่าล้มเหลว แย่ มันก็มีสิ่งดีๆผ่านเข้ามาในชีวิตอยู่เสมอ
มันไม่ได้แย่หรือเลวร้ายเสียทีเดียว

แต่สิ่งที่เลวร้ายคือ จิตใตของเรานี่เอง
เมื่อเวลาเราต้องการสิ่งใด อยากได้สิ่งใด เราจะจดจ่ออยู่กับสิ่งนั้น
ทุ่มเวลาให้กับสิ่งนั้น ไล่คว้าเอาแต่สิ่งนั้น จนเราไม่มีเวลาหันไปมองสิ่งอื่น
ที่อยู่รอบๆข้างเราเลย

ต่อเมื่อเราสูญเสียสิ่งนั้นไป เราจึงรู้ว่ามันมีค่า
ทั้งที่ตอนที่สิ่งนั้นอยู่กับเรา เรากลับมองข้ามไม่เห็นค่า ไม่ให้ความสำคัญ
พอเสียไป เราจึงรู้ว่า ได้เสียสิ่งที่ดีที่สุดไปแล้ว หลุดมือเราไปแล้ว

การที่เราลุ่มหลงสิ่งหนึ่งสิ่งใด หรืออยากเอาชนะสิ่งหนึ่งสิ่งใด
เรามักจะมองข้ามเหตุผล และความจริง รวมถึงเสียงตักเตือนจากคนรอบข้างด้วย

เราพลาดโอกาสดีๆ เราพลาดโอกาสสำคัญๆไป หลายครั้งก็เพราะจิตใจเรานี่เอง
เราเจ็บอย่างแสนสา หลายครั้งก็มาจากใจเรานี่เองเช่นกัน

ความรักมันจึงเป็นสิ่งที่อธิบายยาก
ชีวิตคู่ก็เช่นกัน
สิ่งที่เราเลือก เราอยากได้ เรามักไม่ได้
แต่สิ่งที่เราได้ เรามักไม่ได้เลือก
แต่บางครั้ง สิ่งดีๆเราไม่ต้องเสียเวลาไล่ตาม มาหาเราถึงที่ เรากลับมองข้าม
และปล่อยโอกาสนั้นไป

นี่อาจเป็นเรื่องของชะตา
ชะตาที่คนเราร่วมสร้างกันมา ทั้งแง่ดีหรือไม่ดีแต่ปางก่อน
กรรมถึงกัน บาปถึงกัน บุญถึงกัน
ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราได้มาพบเจอกัน
และร่วมกันชดใช้

ทั้งที่เรารู้ว่ามันไม่ดี แต่ทำไม มันกับอยู่กับเรา
ทั้งที่รู้ว่านั่นคือสิ่งดีที่สุดเท่าที่ชีวิตเราเคยเจอ แต่ทำไมไม่อยู่กับเรา

วงโคจรชีวิตของแต่ละคน
มันยากมากที่จะมีเส้นโคจรมาบรรจบ พบเจอกัน
เพราะเราต่างมีวิถีชีวิตมีเส้นทางโคจรของตัวเองในแต่ละวัน
มันยากมากที่เราจะเบี่ยงเส้นทางโคจรของตนเอง
ในแต่ละวัน แต่ละเดือน แต่ละปี เราก็โคจรอยู่ในเส้นทางเดียวเส้นทางเดิมนั้น
เมื่อเรามีโอกาสพบเจอคนที่บังเอิญหลงมา หรืออาจเป็นชะตาที่ผลักมาหาเรา และ
ยังให้เราได้มีเวลาร่วมทางกันไปจนมากพอที่จะรู้ว่า เราแต่ละคนเป็นอย่างไร
แต่สุดท้ายเราก็หันหลังให้กัน ทั้งที่เรายังมีความรู้สึกที่ดีให้กัน

ของใกล้มือ ของใกล้ตา เรามักไม่เห็นความสำคัญ
ทั้งนี้ก็เพราะเราสามารถหยิบจับใช้สอยได้อยู่ตลอดเวลานั้นเอง
เราจึงไม่เห็นความสำคัญ
ต่อเมื่อวันนึงเราต้องการใช้สอยของสิ่งนั้นอีก แต่มันไม่อยู่แล้ว
เราจึงรู้ค่าว่า ที่ชีวิตเราง่ายขึ้น ก็เพราะสิ่งที่หายไปนั้น
พอไม่มีสิ่งนั้น ชีวิตเราก็เริ่มไม่ปกติทันที

ขอขอบคุณสิ่งดีๆที่พวกเธอมอบให้
ขอขอบคุณช่วงเวลาทีงดงามที่สุดช่วงหนึ่งในชีวิตฉัน
ที่พวกเธอเดินเข้ามาและมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้ฉัน
ขอขอบคุณที่ยังรักกัน ดีต่อกันเสมอมา
ขอขอบคุณความคิดถึง ความห่วงใย ที่มีให้
ขอบคุณพวกคุณมากมายที่ทำให้ชีวิตฉันมันดูมีค่า มีราคาขึ้นมาในช่วงเวลาหนึ่ง
ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณจากหัวใจจริงฉันจะไม่มีวันลืมช่วงเวลานั้นที่ฉันเคยได้ เคยมี
ขอบคุณทุกคนขอบคุณทุกความรู้สึก
ขอบคุณมาก





ขอบคุณคุณริญ





ขอบคุณศรีฯ