ชวนน้องมาไถนา

หรือนาน้อย  ของเธอ  มันแล้งน้ำ

ยามคืนค่ำ  จึงหา  น้ำมาใส่

แบกนาน้อย  เร่หา ชั่งน่าอาย

หาน้ำใส่  ผืนนา ที่แตกราน

นาของน้อง  มันคง  ไม่เหลือค่า

มันคงไร้  ราคา เพราะร้าวฉาน

ถูกเขาปล่อย  น้ำใส่  จนร้าวราน

เธอจึงคลาน  ไปหา น่าไม่อาย

มีคนรัก  คนชอบ  เธอตอบไม่

ไม่ใส่ใจ ไม่สน ไม่มองหมาย

แค่อยากลอง  น้ำกาม จากผู้ชาย

คงจะตาย  หากเธอ ไม่ได้กิน

พี่ก็มี จะให้ แม่โฉมศรี

และยินดี  พลีให้  แม่โฉมฉิน

พี่ก็พร้อม  ยอมให้  เธอดื่มกิน

เชิญยุพิน  เร่มา  หาพี่ชาย

ได้ทั้งน้ำ  ทั้งเนื้อ หัวใจรัก

ได้ลีลา  หน่วงหนัก ไม่ซื้อขาย

มอบให้น้อง เต็มรัก  สมศักดิ์ชาย

จะให้น้อง  สมหมาย  อารมณ์ปอง

มาเถิดน้อง  พี่ก้อง  ก็มีดี

เรื่องอย่างนี้  ตัวพี่  ไม่เป็นสอง

มันทั้งยาว  ทั้งใหญ่  พี่รับรอง

พี่จะจัด  ให้น้อง ร้องครวญคราง

น้องต้องการ สิ่งใด  มาหาพี่

อย่าเดินหนี  ทำตัว ให้เมินหมาง

ลองกับพี่  สักครั้ง เถิดน้องนาง

เธอจะคราง ร้องลั่น สั่นรัญจวน

รักก็ดี บี้ก็เก่ง มาเด้งใส่

เดี๋ยวพี่ก้อง  จัดให้  เธอโหยหวน

มิได้พูด  กวนใจ  ให้ยียวน

มาเถิดนวล มารัก  กับพี่ชาย

เธอจะรู้ ว่าเกิด  มาชาตินี้

ให้พี่ก้อง บดบี้ ไม่เสียหลาย

เธอจะพูด  ชาตินี้ ไม่เสียดาย

ได้พี่ก้อง  ขย่มให้ สมใจจริง

พี่ก็ชาย มาดแมน  แถมแฮนด์ซั่ม

มีร่างกาย  หล่อล่ำ กรำทุกสิ่ง

ทุกอณู ร่างกาย  ล้วนของจริง

เธออย่าวิ่ง  เร่หา ให้ได้อาย

อยากจะเห็น  อยากจะรู้ อยากจะลอง

ของพี่ก้อง  ว่ามัน ขนาดไหน

ว่ามันใหญ่ มันยาว  สาวติดใจ

ทดลองได้ ค่อยพูด  ว่ารักกัน

ไม่ติดใจ พี่นั้น  ไม่อุทธรณ์

มาลองก่อน รับรอง  ถึงสวรรค์

ถ้าเธอไม่ เสร็จกิจ  ค่อยว่ากัน

มานัดคืน นัดวัน  ดวลกันเลย

เธอจะรัก  พี่นี่ แต่คนเดียว

ไม่แลเหลียว ชายใด ก็เมินเฉย

แม้ดีลโด้  เทียบพี่  ไม่ได้เลย

โอ้น้องเอ๋ย  อยากให้  เธอจริงจริง

ลองมาลูบ  มาคลำ  มากำดู

จับมันกด  ใส่รู รู้ทุกสิ่ง

พี่เชี่ยวชาญ  ช่ำชอง ของจริงจริง

มีหลายหญิง  หลายนาง  ครางสมใจ

ทุกทุกนาง ครางมา  นับไม่ถ้วน

ต่างโหยหวน เพราะเธอ เสร็จสมหมาย

เรื่องปีนเขา   เล็กใหญ่ พี่สบาย

จับเต่าคว่ำ  เต่าหงาย ลวดลายดี

มาเถิดน้อง  ถ้านา  มันแล้งน้ำ

เธอจะชุ่ม จะฉ่ำ ไปทุกที

จะนาน้อย  นาใหญ่  พี่ยินดี

พี่จะบด  จะบี้ ไถนาเธอ

นาจะรก  จะร้าง  พี่ถางให้

จะแหวกว่าย สอดส่าย ไม่ให้เผลอ

ทุกซอกมุม  นาน้อย ของตัวเธอ

จะชุ่มฉ่ำ เสมอ ด้วยมือชาย

ถ้าติดใจ ตัวพี่ ยิ่งดีแท้

จะไถนา  ให้แม่ เช้ายันสาย

ก่อนอาหาร หลังอาหาร มิวางวาย

พี่จะถาก จะไถ ให้ทุกวัน

จะอุทิศ หัวใจ  ให้เพียงน้อง

ไม่ให้เธอ  หม่นหมอง ครองสวรรค์

จะรักเดียว ใจเดียว  ตราบนิรันดิร์

พาน้องเที่ยว สวรรค์ ทุกวันคืน

.......................................................................

พี่ก้องอยากให้น้อง มาลองรักกัน

ร้อยคำพูดก็ไม่สุ้มาลองทำนะจ้ะ

อย่าทำตัวเป็นส้วมสาธารณะ

ผู้หญิง ในอีกสถานะหนึ่ง ก็หมือนส้วม

ในความหมายของส้วมนี้มันก็มีหลายระดับตามไปด้วย

เช่นส้วมที่บ้าน แม้จะมีกลิ่นเหม็นบ้าง แต่ก็มีคนใช้ที่ชัดเจน

แต่ส้วมสาธารณะ 

แม้จะให้คนไปเยี่ยวใส่ ขี้ใส่เหมือนกัน

แต่มันต่างกัน

ส้วมที่บ้าน ไม่ใช่ใครก็จะเข้าไปใช้ได้ ถ้าดูแลรักษาดีๆ

ส้วมที่บ้านก็จะน่าใช้ เสมอ

แต่ส้วมสาธารณะ ใครก็ได้มีเงิน 3 บาท 5 บาท ก็สามารถเข้าไปขี้ ไปเยี่ยวใส่ได้แล้ว

ใครไปใครมาก็ขี้ใส่เยี่ยวใส่ มันจะหาความสะอาดไม่ได้เลย

ผู้หญิงมากมายเป็นส้วมบ้าน

ผู้ใช้คือเจ้าของบ้าน และเจ้าของบ้านดูแลเอง

ผู้หญิงหลายคนทำตัวเป็นส้วมสาธารณะ

ที่ใครต่อใครก็ใช้ได้ แค่มีเงิน 3-5 บาท

ส้วมลักษณะนี้ จึงไม่มีค่าทางใจ

ไม่มีอะไรให้คิดถึง ขี้ใส่แล้วก็จากไป ก่อนจากไปถุยน้ำลายใส่ด้วยเสียอีก

พอผ่านมาทางนี้อีกครั้ง ปวดขี้ปวดเยี่ยวอีกก็เรียกใช้อีกแก้ขัด

สาวๆทั้งหลาย

ค่าของสตรี มันนับวันเสื่อมทรุด ถ้าไม่หยุดพฤติกรรม

แค่เราอยู่เฉยๆ เราแก่เสื่อมค่า เราแก่ เรามีลูกให้ใครไม่ได้ เราก็ไม่มีค่าในสายตาชาย

หรือในสายตาสังคม

ถ้าเราไม่มีคุณค่าน่ายกย่อง ไม่มีเกียรติ ไม่มีศักดิ์ศรี ไม่รักนวลสงวนตัว

เป็นผู้หญิงเที่ยวร่าน ไปนอนบ้านผู้ชาย เที่ยวนอนบ้านโน้นบ้านนี้

แล้วคุณค่าของเรามันจะมีให้ภูมิใจได้อีกหรือ

ค่าของสตรี มันอยู่ที่ จริยา มารยาท ความเป็นเมียที่ แม่ที่ดี

คู่คิดที่ดี เพื่อนที่ดี ของสามี

ถ้าทำตัวดีๆ เธอก็จะสูงค่า น่ายกย่อง อัญมณีชิ้นใดในโลกนี้ ก็มีค่าไม่เท่าเธอ

 แต่ถ้าเธอ เร่ ร่าน ผู้ชาย เตร็ดเตร่ ยามค่ำคืน เช้ามาค่อยกลับเข้าบ้าน เหมือนผีปอบ ผีกระสือ ออกหากินขี้ กินไส้  พอไก่ขันแล้วก็กลับเข้าบ้าน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผู้หญิงอย่างนี้ ผู้ชายเขาไม่ยกย่อง ไม่บูชาหรอก เพราะมันซื้อได้ด้วยเงิน

เมื่อมันซื้อได้ด้วยเงิน มันก็ไม่ได้ใจ

ยิ่งตัวเองใส่พานไปให้เขาถึงบ้าน มันก็ยิ่งไม่มีค่า

อาหารบางอย่างราคาแพง คนก็แย่งกันซื้อหามากิน เพราะคนเห็นข้อดี

อาหารบางอย่างให้ฟรี คนเขาก็ไม่กิน

อย่าทำตัวเป็นอาหารชั้นต่ำไร้ค่า

แม้หมายังไม่มอง

รักษาเกียรติ รักษาศักดิ์ศรีของเราเอาไว้ 

วันนึงจะมีคนเห็นค่าของเราเอง

..........................................................................................................................

ขอให้น้อง รับฟังเสียงพี่

แล้วชีวิตนี้พี่จะดูแลเธอเอง ให้มีเกียรติ มีศักดิ์ศรี

ผิดพลาดพลั้งไปในวัยเยาว์

พี่นี้ยินดีลบรอยแผลเป็นที่ใจให้เธอ

และเติมเต็มความสุขให้เธอได้

พี่ขออย่างเดียว อย่า เร่ร่อนร่านสวาสขาดผู้ชายไม่ได้เหมือนคนเป็นฮิตทีเรีย

มันไม่ไหวจริงก็มาหาพี่ ผู้ชายคนนี้จะให้เธอทุกอย่าง 

เว้นเสียแต่น้องจะ เป็นที่สันดาน เสียแล้ว

ถ้าเช่นนั้นพี่ก็ต้อง ขอถอยออกมา

ทำได้เท่านี้จริงๆ

บางที

บางทีความจริงใจมันก็ไร้ค่า

บางทีรักแท้มันก็ไม่มีความหมาย

บางครั้งความห่วงใยก็ทำให้เราเดียวดาย

คำตอบสุดท้ายของคน  มักจะเป็นเงิน

บางครั้งถ้าเราทำตัว ซอมซ่อ

ทำตัวยากจน  คนก็มักจะมองข้ามหัวเราอยู่เสมอ

แต่การที่เราทำตัวอย่างนั้น ก็เพื่อบอกว่า

ตัวของเรา รู้คุณค่าของเงิน 

ตัวของเราต้องการคนที่จริงใจ

ต้องการ รจนา ที่มองเห็นรูปทองในร่างเจ้าเงาะ

ต้องการคัดคนจริงใจ

ที่เขารักเราด้วยใจ

เราไม่จำเป็นต้องบอกใครว่าเรามีอะไรไม่มีอะไร

เพื่อแลกกับการที่ให้ใครสักคนมารักเรา

เพราะถ้ามีคนมารักเราลักษณะนั้นก็รับรองได้เลยว่า

เธอรักเงิน รักความสบาย

เมื่อใดที่เรามีเงินให้เธอล้างผลาญ

เธอก็จะรักเรา

แต่เมื่อใดเราหมดเงิน เธอก็จะจากเราไป

เราต้องการคนที่จริงใจ รักเราในความเป็นตัวเรา มิใช่ทรัพย์ภายนอก

มองเห็นว่า เราเป็นคนดี  คนขยัน มีความรับผิดชอบ มีความมุ่งมั่น

มีความมั่นคงในชีวิต

ลูกผู้ชายคนนึงที่ผ่านชีวิตมาอย่างโชกโชนอย่างเรา คงไม่กล้าบอกว่ารักใคร

หรือพร้อมจะดูแลใคร ถ้าเราไม่มั่นใจในหลัก ในฐานของเราว่ามั่นคงดีแล้ว

การจะวางเงินล่อ

การจะดาวน์รถให้ แล้วทิ้งหนี้ไว้ให้ ใครก็ทำได้

ฉันจะไม่ทำอย่างนั้นกับใคร

แต่ทันทีที่ฉันเห็นว่า เธอรักฉันด้วยใจ พร้อมจะร่วมทุกเส้นทางกับฉัน

พร้อมที่จะอยู่กับฉันทั้งสุข ทั้งทุกข์

ฉันก็จะทำให้เธอเห็นว่า เธอคิดไม่ผิดที่เลือกฉันเป็นคู่ชีวิต

ฉันไม่กล้าพูดหรอกว่าตัวเองดีเลิศ

แต่เธอจะไม่มีวันเหม็นเหล้า เหม็นควันบุหรี่

หรือเห็นผีการพนันมานอนร่วมเรียงเคียงข้างเธอตลอดชีวิต

ฉันจะทำให้เธอเห็นว่าผุ้ชายคนนี้จะไม่มีวันทุบตี ทำร้ายร่างกายใคร ตลอดอายุขัย

ผู้ชายคนนี้ แม้จะดูมีระเบียบกฎเกณฑ์อยู่บ้าง

แต่ไม่ใช่คนเผด็จการ ไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลเอาแต่ใจ หรือโมโหร้ายอย่างแน่นอน

ไม่กล้าพูดหรอกว่า อยู่กับฉันแล้ว จะไม่มีวันทะเลาะกัน ขัดใจกัน

เพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่คนสองคนมาอยุ่ด้วยกันจะเห็นด้วยกันทุกเรื่อง

แต่ฉันสัญญาว่า ทุกครั้งที่ทะเลาะกันจะไม่มีการดุด่าด้วยคำหยาบคายไร้เหตุผล

จะไม่มีตบตีทำลายข้าวของ

จะไม่มีการพูดว่าเราเลิกกัน

เราจะคุยกันเหมือนปัญญาชนคนมีการศึกษา

เราทะเลาะกันเพื่อหาข้อยุติหาทางออกไม่ใช่เพื่อเลิกกัน

เพราะเรารักกัน จะทะเลาะกันกี่หมื่นกี่แสนครั้ง คำว่าตบตีดุด่า เลิกลา 

มันจึงจะไม่มีวันเกิดขึ้นแน่นอน

ฉันไม่กล้าพูดหรอกว่ารักกับฉันแล้วเธอจะได้อะไร

แต่ฉันกล้าพูดว่าอะไรที่ฉันมี อะไรที่ฉันสามารถหามาได้ โดยทางสุจริต

ทุกอย่างมันจะเป็นของเธอ รวมทั้ง หัวใจรักจากฉัน ตลอดลมหายใจ

นี่เป็นคำมั่นจากฉัน

พอไหมที่เธอจะพิจารณา เดินร่วมทางไปกับผู้ชายคนนี้

ถ้าสิ่งที่ฉันมีเธอไม่พอใจ

พี่ก็คงพูดได้เพียงว่า

ชีวิตนี้ ฉันทำได้เพียงเท่านี้

มอบสิ่งที่ดี มอบรัก มอบชีวิต มอบเกียรติ มอบศักดิ์ศรีให้

ถ้าเธอไม่พอใจ รับไม่ได้

พี่ก็จนปัญญา ที่จะเปลี่ยนตัวเองให้ไปทางอื่นได้ นอกจาก บอกเธอว่า

พี่ทำได้เท่านี้จริงๆ

คงสักวัน

คงสักวัน

อันตัวเรา อ่อนด้อย เส้นทางรัก

มันอกหัก  ชินชา  น่าเบื่อหน่าย

แต่เรื่องเรียน  เรื่องงาน ฉันสบาย

ใครอยากเป็น คุณนาย  เดินเข้ามา

ฉันจะมุ่ง  เส้นทาง  ที่ถนัด

ไม่ต้องฝึก ไม่ต้องหัด ไม่ต้องหา

ฉันเชี่ยวชาญ เส้นทางนี้  ทุกเวลา

เดินเข้าหา  ไปได้  ไม่หวั่นกลัว

แต่เรื่องรัก  อกหัก  จนซ้ำซาก

พูดลำบาก  คิดไป  ให้ปวดหัว

ชักเริ่มเบื่อ ไม่อยาก  ไปพันพัว

มันน่ากลัว ไว้ใจ ไม่ได้เลย

รักคนสวย ตัวฉัน  ก็อกหัก

คนหน้ายักษ์ ยังมา  หักอกเฉย

หน้าเหมือนเป็ด  ยังหยิ่ง แม่ทรามเชย

โอ้รักเอ๋ย  ตัวข้า  เบื่อเสียจริง

จะสร้างหลัก  ปักฐาน ให้แน่นหนา

รอเวลา  ขวัญตา  มาสุงสิง

ถึงเวลา  จะเล่นตัว พูดจริงจริง

ให้แม่หญิง  ร้องไห้ เหมือนเราเป็น

ยามพี่รัก  พี่รอ พี่ง้อหา

แม่ขวัญตา ทำท่า เหมือนเน่าเหม็น

สักวันหนึ่ง  หรอกหนา  แม่เนื้อเย็น

เธอจะเป็น  เหมือนพี่  ที่ร้าวราน

รักไม่มีวันวาย

รักไม่มีวันวาย

จะวันนี้  วันหน้า วันไหนไหน

สี่ห้องใจ ตัวพี่  ยังมีน้อง

ยังปักหลัก  เฝ้ารัก  เฝ้าประคอง

ยังรักน้อง เต็มสี่ ห้องหัวใจ

จากอาทิตย์  ถึงจันทร์ มิเคยว่าง

ยังรักนาง  ไม่ว่า  จะวันไหน

รักพี่ก้อง ให้น้อง  มิมีวาย

ตราบฟ้าดิน  สลาย  ยังรักเธอ

จงดับไฟในใจเธอ

ดับเสียเถิดเปลวไฟในใจเธอ

เหมือนจับปู  ใส่กระด้ง  ห่าลงตับ

เที่ยวไล่ตี ไล่จับ  มันก็หนี

จับตัวโน้น  วางตัวนั้น ชั่งยวนยี

มันก็หนี  ก็ไต่ ไม่ยอมฟัง

นึกย้อนไป  ให้สงสาร พ่อแม่เธอ

มีลูกเอ๋อ พูดไป เหมือนไม่สั่ง

คงแหกปาก  ถึงหู  ก็ไม่ฟัง

น้ำตาหลั่ง  พอฉัน คิดขึ้นมา

ลูกอัปรีย์ เช่นนี้ มันสอนยาก

มันต้องมี วิบาก กรรมตามหา

จะหากิน ติดขัด เมื่อโตมา

จะบากหน้า เที่ยวเตร่ เร่ขายตัว

ใครได้ไป เป็นเมีย คงเสียใจ

พอผัวเผลอ ทีไร โดนสวมหัว

โดนสวมเขา เรื่อยไป เพราะเมียตัว

ไม่รักดี รักชั่ว เกลือกกลั๊วตม

สิ่งไหนดี เธอนั้น หันหลังจาก

สิ่งไหนยาก เธอบอก ไม่เหมาะสม

สิ่งใดต่ำ ดำชั่ว มั่วโคลนตม

เธอนิยม วิ่งหา ว่ามันดี

แสนสงสาร แม่พ่อ เธอเหลือเกิน

ต้องอายเขิน ลูกตัว ทำบัดสี

สร้างแต่เรื่อง งามหน้า อยู่ทั้งปี

ทั้งชีวี หาได้ ภาคภูมิใจ

อยู่ก็อาย ตายก็หลับ ตาไม่ลง

อานิสงส์ ถึงพ่อแม่ หามีไม่

อยู่ก็เจ็บ ตายก็ช้ำ ลูกจัญไร

เธอเป็นไฟ นรก ที่เกิดมา

เกิดมาล้าง มาผลาญ มาแผดเผา

ตัวของเจ้า มันชั่ง มีบาปหนา

เธอเผาไหม้ คนที่ เลี้ยงเธอมา

ชังน้ำหน้า คนที่ ไม่รักดี

มีคนดี ยื่นจิต มิตรสัมพันธ์

ตัวเธอนั้น เสือกไส ไล่เขาหนี

เหมือนกับผี เห็นพระ ผละทันที

เธอวิ่งหนี สิ่งดี คว้าสิ่งเลว

คงเหลวแหลก ต่อไป จนแตกดับ

คงย่อยยับ จมดิ่ง กลิ้งลงเหว

อย่าโทษใคร เลยเธอ แม่คนเลว

จงรับเปลว ไฟบาป ที่เธอทำ

เธอคงร้อน คงไหม้ ไฟสุมอก

มันเป็นไฟ นรก ขอบอกย้ำ

นั่งก็ร้อน นอนก็ทุกข์ สุดระกำ

มันคือไฟ แห่งกรรม เธอทำมา

จงสำนึก แล้วเธอ จะร่มเย็น

เมื่อเธอเห็น แสงธรรม อยู่ตรงหน้า

จงอย่าผละ  อย่าหนี แม่สีกา

จงเข้าหา  แล้วเธอ จะพบทาง

เห็นบัณฑิต คิดดี มีวิชา

มายื่นมือ  ตรงหน้า อย่าเมินหมาง

อย่าขับไล่ เขาหนี ให้พ้นทาง

เพราะน้องนาง จะไม่พบ สิ่งที่ดี

เจอสิ่งดี ไล่หนี ขับไล่ส่ง

เจอทางลง กลับผลัก บันไดหนี

เจอคนที่ นำทาง ที่แสนดี

เธอว่าด่า ป่นปี้ ไม่ดีเลย

เจอโอกาส  เธอปิด ประตูใส่

เขายื่นให้ เธอนั้น กลับนิ่งเฉย

เจอเพชรแท้ เธอกลับ ไม่ชมเชย

ไฉนเลย ชีวิต  จะได้ดี

พอเจอขี้ รายทาง  เธอนั่งทับ

เธอเอามือ ไปจับ ที่ก้อนขี้

เจอประตู  คุกตาราง  เธอยินดี

เธอรุกรี้ รุกรน จะเข้าไป

ประตูคุก เขาปิด อย่างแน่นหนา

เธอก็วิ่ง ก็หา ของมาไข

จะเข้าไป ให้ได้ คนอะไร

ที่ดีดี ไม่ไป ใจของเธอ

เป็นหญิงดี  มีค่า ให้คนมอง

ให้ใครเห็น ใครยกย่อง ยื่นเสนอ

เธอกลับอ้อน อิดออด ไม่อยากเจอ

อยากเป็นนาง  บำเรอ เซ่อจริงจริง

หรือว่าเธอ เสพสม เจ้าดีลโด้

จนสติ คนโก้ ไม่หยุดนิ่ง

เลยเป็นคน เสพติด กามจริงจริง

ถ้าหยุดนิ่ง  อกมัน จะแตกตาย

หยุดเถิดน้อง พี่ก้อง เที่ยวร้องขอ

พูดแทนแม่ แทนพ่อ  ที่เสียหาย

หยุดเถิดน้อง  พี่ก้อง ยอมมอบกาย

ยอมมอบใจ พลีให้ ถ้าเธอคืน

ยังเฝ้ารัก เฝ้าห่วง เฝ้าอาวรณ์

แม้จะถอน หายใจ ด้วยแข็งขืน

เพราะเธอทำ  เจ็บช้ำ ทนกล้ำกลืน

พี่ก็ฝืน ยอมได้ เพื่อดึงเธอ

กลับมาสู่ เส้นทาง ปกติ

กลับมาสิ พี่ยื่น ข้อเสนอ

มาเป็นคู่ เมียผัว กันเถิดเธอ

จะเสนอ ยื่นให้ ใจพี่ชาย

เธอจะชั่ว จะดี มีถี่ห่าง

พี่จะถาก จะถาง ล้างให้ได้

จะล้างคาว โลกีย์ ที่หัวใจ

จะประสาน รอยไหม้ ในใจเธอ

พี่ยังรัก ยังห่วง ทุกเวลา

เฝ้าพร่ำเพ้อ ห่วงหา อยู่เสมอ

คอยตักเตือน ชี้ทาง ให้กับเธอ

เที่ยวยื่นข้อ เสนอ มาหลายปี

จงรักพี่  ตอนที่ พี่ยังรัก

ถ้าถึงวัน พี่ก้อง หักใจหนี

จะใส่พาน มาให้ ไม่ใยดี

อย่าให้พี่ จากหนี เลยทรามวัย

มารักกัน สร้างสรรค์ เส้นทางรัก

มาสลัก คำรัก ที่ยิ่งใหญ่

มาก่อเกื้อ เสริมส่ง ตรงหัวใจ

มาสลัก รักไว้ กลางใจเรา

...........................................................................................................................

พี่ก้องยังรักเธออยู่เสมอไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม

แต่ใจพี่ก็แค่ก้อนเนื้อก้อนนึงมันคงทนได้ไม่นานนัก

เมื่อใดที่ใจพี่หมดรัก ก็ไม่มีเธอนั้นอีกต่อไป

อย่าเที่ยวทำตัวเป็นปีศาจร้ายยามค่ำคืนเที่ยวหากินของต่ำของสกปรก

อย่าเที่ยวเดินเข้าไปยังที่สุ่มเสี่ยงอันตราย

อย่าเที่ยวเดินแบกหน้าขอให้เป็นที่ละอาย

อย่าเที่ยวทำตัวทำใจต่ำยามค่ำคืนเป็นอีกาที่คอยรบกวนสร้างปัญหาให้สังคม

อย่าเที่ยวคิดหรือวาดวิมานจนลืมความจริง ว่าเราเป็นหญิงที่บอบบาง

อย่าเที่ยวเร่ขายเรือนร่าง ให้ชายมองเป็นของเล่นไม่เห็นค่ายามค่ำคืน

แต่ให้แคร์สายตาและความรู้สึกคนที่รักเธอ

จงวาดฝันสร้างรัก สร้างชีวิตใหม่กับคนที่รักเธออย่างแท้จริง

หยุดเถิดคนดี ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกิน

ก่อนที่คนที่รักเธอจะมองเห็นเธอเป็นแค่หยากไย่ของไม่มีค่าอีกคน

แล้ววันนั้นเธอจะไม่เหลือใครอยู่ข้างกายเธออีกเลย

ยื่นมือมารับรักรับไมตรีจากพี่คนนี้ คนที่จะพาเดินออกมาแล้วเริ่มต้นเดินในเส้นทางที่ถูกต้อง

กับพี่ก้องคนนี้ แม้มันจะไม่ดีที่สุด แต่พี่สัญญาว่า เธอจะยิ้มได้ ไม่อายคนว่าเธอ

ได้ทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้ว และเธอมีคนที่ยอมพร้อมใจ

จะจับมือเธอเดินไปทุกเส้นทาง ด้วยใจรักและภักดี

จงยื่นมือเธอส่งมาหาพี่ พี่ยื่นมือส่งให้เธอมานานแล้ว

อย่าให้พี่ ดึงมือกลับ พร้อมกับความว่างเปล่า

เพราะเมื่อเวลานั้นมาถึง

สองเราก็จะกลายเป็นเพียงแค่ สายลมที่พัดผ่านมาแล้วก็พัดผ่านไปจะไม่มีตัวตนและหัวใจ

ให้กันและกันเห็นอีกต่อไป

ออกมาแล้วเดินไปกับพี่

อยู่กับคนเฮงซวยชีวิตเราก็เฮงซวยตามไปด้วย

ชีวิตคนเรานั้นจะรุ่งโรจน์ หรือรุ่งริ่งมันมีปัจจัยอยู่ 2 อย่าง

1. คือตัวเราเอง ดูว่าตัวเราเองทำตัวอย่างไร รักดีใฝ่ดี หรือรักชั่วใฝ่ต่ำ เราหาอะไรให้ตัวเราเองเราหาเรื่อง หานี้ หาคุกตะราง หาเรื่องเดือดร้อน คบคนชั่ว คบคนพาล หนักไม่เอาเบาไม่สู้ เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ เกลียดงานหนัก รักงานเบา หรือใช้จ่ายเกินตัว เป็นต้น
2. ดูว่าเราอยู่กับใคร เช่นเรามีชีวิตคู่ คู่ของเราห่วยแตก สำมะเลเทเมา ไม่รู้จักวางแผนชีวิตระยะยาว ทำมาหากินไปวันๆ หามาได้ก็กิน เที่ยวสนุกสนานหมดไป ไม่มีแก่นสาร ชีวิตรู้ว่ารายได้ไม่พอรายจ่าย ก็ยังไม่ดิ้นรน หรือไม่ตัดความโลภ ความอยากได้ใคร่ดี ที่เกินกำลังตนเองออกไป ไม่รู้จักวิธีการหาเงินที่สุจริต ไม่รู้จักหาความรู้ใส่ตนเอง ไม่พัฒนาตนเอง พอใจในความเป็นอยู่นั้น แต่พฤติกรรมกลับสวนทางกับรายได้ ไม่มีปัญญาดูแลคู่ตนเองให้อยู่ดี มีสุขได้ แต่ทะลึ่งอยากมีคู่ คนจำพวกนี้คือ คนห่วยแตก คนเฮงซวย

• ถ้าเราอยู่กับคนเฮงซวยเหล่านี้ มีหรือที่ชีวิตเราจะไม่เฮงซวยไปกับมัน มันไม่มีความรู้ไม่พัฒนาตนเอง ทางเดียวที่มันทำได้ ก็งานกรรมกรพื้นๆ งานกรรมกรพื้นๆมิใช่ไม่ดีเพราะเป็นงานสุจริต

แต่มันทำงานกรรมกรโรงงาน แต่อยู่อย่างเศรษฐีหน้าใหญ่อวดร่ำอวดรวย เกินตัว เห็นช้างขี้ขี้ตามช้าง จนเกิดหนี้เกิดสินท่วมหัว

• พอมีหนี้สิน ก็ต้องชดใช้เขา เมื่อตนเองไม่มีความรู้ หนทางมันตัน มันมีความรู้แค่ไหนมันก็ทำแค่นั้น เคยทำอย่างไรก็ทำอย่างนั้น เช่นเดินเข้าไปกู้หนี้บัตรเครดิต ดอกทบต้น พอมีหนี้ซ้ำซ้อนขึ้นมา ก็ขายยาเสพติด ลักขโมย ฉกชิงวิ่งราว เป็นผู้หญิงก็เร่ขายตัว เป็นกระหรี่ราคาถูกข้างถนน

• เป็นของไม่มีราคา เป็นของเลหลัง มีชีวิตอยู่ก็เหมือนไม่มี เพราะคู่ของเรา มันเฮงซวย มันไม่มีปัญญาเลี้ยงดูเรา มันไม่มีปัญญาปกป้องศักดิ์ศรีเรา ไม่มีปัญญาดูแลเรา ให้เราเป็นเครื่องมือ

• ลูกผู้ชายที่ดีเขาไม่ทำกัน เขาไม่ให้เมียเที่ยวเร่ขายตัวเป็นกระหรี่ชั้นต่ำ
• ลูกผู้ชายที่ดีเขาไม่คู่ตนเอง เดือดร้อน ลำบาก บากหน้า เที่ยวขอ กินอยู่อย่างลำบาก
• ลูกผู้ชายที่ดี เขาจะดูแลเมียในฐานะแม่ของลูก อย่างมีเกียรติ มีศักดิ์ศรี แม้จนยากก็ไม่ปล่อยให้เมียตนเองทำอย่างนั้น ใครทำอย่างนั้นมันคือคนหน้าตัวเมีย มันเฮงซวย

• เมื่อเรารู้ว่าคู่เรามันเฮงซวย มันห่วยแตก เราก็ต้องถามตนเองว่า เราจะอยู่กับมันไปเพื่ออะไร อยู่ไปเหมือนตกนรก อยู่ไปไม่เห็นอนาคต อยู่ไปมีแต่เสียกับเสีย  ชีวิตเรา เอาไปผูกไว้กับคนอื่นทั้งชาติไม่ได้ เมื่อมันหมดปัญญาดูแลเรา มันก็เป็นสิทธิของเราที่จะเอาชีวิตที่เหลือกลับคืนมา และพาตัวเดินออกมาสู่เส้นทางใหม่

• ธรรมชาติของคนต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตนเองจึงจะถูก เมื่อรู้ว่าอยู่กับสิ่งไม่ดี ยังทนฝืนอยู่ต่อ เราเองก็เฮงซวย เหมือนกัน รู้ว่าเป็นขี้ ยังเอามือไปจับ มาใส่ปาก รู้ว่าเหม็นแทนที่จะเดินหนี กลับเดินสูดกลิ่นหาสิ่งนั้น  ทำเพื่ออะไร

• ชีวิตที่ผิดพลาด เฮงซวย ไม่แก้ได้ เริ่มจากเรา เมื่อเรารู้เราก็เดินออกมาจากเส้นทางเฮงซวยนั้นเสีย แล้วหันมาเดินทางที่ถูกต้อง ความรู้ไม่มี ก็เพิ่มพูน ก็แสวงหา สร้างทางเลือกให้ตนเอง จะได้มีทางเลือกยามฉุกเฉิน

• การใช้ชีวิต แค่ กิน ขี้ ปี้ นอน ไม่ต้องเป็นคนหรอก สัตว์ เดรัจฉานมันก็ทำได้ คนมันต้องมีมากกว่ากิน ขี้ ปี้ นอน มันต้องรู้จักวางแผนชีวิตว่าจะอยู่อย่างไร ให้ดี ให้รอด และวางแผนข้ามรุ่นไปถึงรุ่นลุกรุ่นหลานต่อไปด้วย

การอยู่มันมีอยู่หลายอย่าง ไม่เท่ากันคือ

• อยู่ได้ หมายถึง มีชีวิตอยู่ไปวันๆ ข้าวสารกรอกหม้อ ชักหน้าไม่ถึงหลัง อยู่ไปยืมไปขอไปชีวิตไม่มีความสุข แต่ก็พออยู่ได้รอวันตายเท่านั้น
• อยู่ดี หมายถึง มีชีวิตอยู่ในระดับที่ มีกินมีใช้ มีเงินเก็บ มีเงินเที่ยว มีเงินรักษาตนเอง มีเงินส่งลูกเรียนหนังสือ ไม่ขัดสนอะไร อยู่ระดับกลางๆ
• อยู่เลิศ หมายถึง มีชีวิตอยู่ อย่างไม่ลำบากอะไร มีเงินเก็บมีเงินเที่ยว มีเงินให้ลูกเรียน มีเงินเลี้ยงดูบุพการี ญาติพี่น้อง มีเงินทำนำไปลงทุน และมีเงินไหลเข้าจากการลงทุนนั้น คือ ให้เงินทำงานแทนตัวเอง มีลูกน้อง มีบริวาร เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้คนพึ่งพาได้
• นี่คือการอยู่ มี 3 ระดับ คนส่วนมาก มีงานทำเงินเดือนหมื่นกว่าบาทก็อยากมีรถ ทั้งที่รายรับไม่พอรายจ่าย คิดยังไงมันก็เดือดร้อน เพราะติดลบ ถ้าจำเป็นจริงๆก็ ลดความต้องการลง เป็น จักรยาน ถ้าที่งานไม่ไกล หรือไกลหน่อย ก็มอเตอร์ไซค์ เราก็ไม่เดือดร้อน

• บางคนผ่อนบ้าน ผ่อนรถ พอรถจะถูกยึดกลับ ทิ้งบ้าน เอารถไว้ แทนที่จะทิ้งรถให้เขายึดไป เพราะรถผ่อนแพงกว่า รถยนต์ผ่อนเป็นหมื่น สองหมื่น แต่บ้านผ่อนระยะยาว เดือนละ 2-3 พัน

เมื่อเราทิ้งรถ เราก็ตัดรายจ่ายออกได้ เรามีบ้านอยุ่เราก็ไม่เดือดร้อน เพราะมีที่ซุกหัวนอน เมื่อเรามั่นคง ขยันทำงาน ขยันพัฒนาความรู้ให้ตนเอง เก็บหอมรอมริบ วันนึงข้างหน้ามันก็ฟื้นคืนได้

• เพียงเราอย่าหยุดพัฒนาตนเอง การพัฒนาตนเอง หรือการแสวงหาความรู้ให้ตนเองอยู่เสมอ มันทำให้เราก้าวเดินอยู่ตลอดเวลา ไม่หยุดอยู่กับที่ เช่น

• เดิมเรา จบ ม.3 เราก็เรียนต่อ จนจบ ม.6 งานเรามันก็จะเปลี่ยนไปตามความรู้เรา เมื่อจบ ม.6 แล้วเราไม่หยุด เราเรียนต่อ ปวส. หรือปริญญาตรี งานเรามันก็จะเปลี่ยนไปเช่นกัน และทางเลือกหรือโอกาสก็เพิ่มมาด้วย คือ เราสามารถไปสอบรับราชการได้ด้วย นอกจากงานเราจะสูงขึ้นแล้ว โอกาสยังสูงตามไปด้วย

• เมื่อเรา จบ ป.ตรีแล้ว เราไหว เราก็เรียน ป.โท ป.เอก เพิ่มเติมอีก หรือเรียนวิชาชีพ ฝึกวิชาชีพ ให้สมองมีความรู้ไว้ เราก็ไม่ลำบากยามฉุกเฉิน

• แต่หลายคน จบ ป.6 โทษพ่อโทษพ่อ โทษแม่ ไม่ส่งเรียน โทษสังคม โทษความยากจน โทษโน่นโทษนี่ แต่ดันไม่โทษตัวเอง

• เมื่อตัวเองทำงานพอจะมีกำลังเรียนได้ ทำไมไม่เรียน กศน.เขาก็เปิดช่องตลอดเวลา ก็ไม่เอา ทำงานเงินเดือนหมื่นกว่าบาท คิดว่าตัวเองสุดยอดแล้ว ละเมอฝันหวานจะเอาบ้าน จะเอารถ แต่ไม่พัฒนาตนเอง สุดท้ายเลยกลายเป็น คนเฮงซวย ห่วยแตก ที่ใครอยู่ใกล้ ใครได้เป็นคู่ ใครได้เป็นลูกเป็นเมีย ก็ห่วยแตกตามไปด้วย เพราะ มันได้คนเฮงซวยเป็นคู่ และเมื่อเรารู้แล้ว ว่าอยู่กับคนเฮงซวย เราไม่เดินออกมาอีก เรามันก็คนเฮงซวยเหมือนกันกับมัน