ยินดีต้อนรับทุกท่านสำหรับคนใจช้ำที่ถูกย่ำยีมาไม่ว่าคุณจะเป็นใครเราคือเพื่อนกัน

วันศุกร์ที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เธอรู้ไหมฉันเหงา


กำลังใจ คือสิ่งสำคัญสำหรับมนุษย์เรา
ทั้งกำลังใจจากคนรอบข้าง จากตัวเอง
ล้วนทำให้ชีวิตยังมีค่า มีความหมาย อยากอยู่ต่อ

เมื่อใดชีวิตขาดกำลังใจ
มันก็คือสิ้นหวัง เมื่อสิ้นหวัง ก็จะท้อแท้ เบื่อหน่ายชีวิต
คนเราเพราะมีความหวัง มีความฝัน มันจึงทำให้เราอยากอยู่ต่อ อยากสู้ต่อไป
เมื่อเราไม่มีสิ่งนี้แล้ว มันก็เป็นเรื่องยาก ที่จะทำให้เราอยากไปต่อ 
เพราะไม่รู้เราจะไปต่อเพื่อใคร

ชีวิตที่อยู่อย่างสิ้นหวัง
เป็นชีวิตที่น่าเป็นห่วง เพราะคนที่สิ้นหวัง
จะปลีกตัวเองออกจากสังคม ไม่อยากคบหาสมาคมกับใคร
ในที่สุดก็จะนำไปสู่การคิดสั้น

กำลังใจคือพลังมหาศาล และอัศจรรย์
ที่เพียงคนรอบข้างพูดและเอ่ยขึ้นมาอย่างจริงใจ
ก็จะทำให้คนที่สิ้นหวังนั้น มีพลัง มีแรงบันดารใจที่อยากจะสู้

....................................................................................

เหงา

คนมากมาย  แต่ทำไม  ใจฉันเหงา
นั่งกอดเข่า เฝ้าคอย อย่างสิ้นหวัง
อยากได้ยิน  แรงใจ  เสียงดังดัง
ก็สิ้นหวัง  ไม่มี    แม้ชายตา
คนมากมาย  แต่ทำไม  ใจฉันเศร้า
ในหัวใจ  ฉันเหงา  จนอ่อนล้า
คอยนับคืน นับวัน  นับเวลา
อยากเห็นหน้า แต่เธอ นั้นผู้เดียว
คนมากมาย  ผ่านไป  ก็ผ่านมา
แม้มากหน้า  แต่ไร้ คนข้องเกี่ยว
ฉันเฝ้าคอย  คอยเธอ  เพียงผู้เดียว
แปล็บใจเสียว  ไม่เห็น เงาเธอมา
ที่ศาลา  คนเศร้า  ดูเปล่าเปลี่ยว
ฉันเฝ้าคอย  เฝ้าเหลียว  อยากเห็นหน้า
เฝ้าก้มมอง  ดูเข็ม นาฬิกา
ถึงเวลา  ยังไร้ เงาของเธอ
ที่รักจ๋า รู้มั๊ย  ใครคนหนึ่ง
นั่งรำพึง  รำพัน จนฝันเพ้อ
ทุกเย็นย่ำ  พร่ำหนัก  ว่ารักเธอ
มานั่งเหม่อ คอยเธอ  ที่ศาลา
นี่สองทุ่ม  เลยผ่าน แม่หวานใจ
เธอไปอยู่  ที่ไหน กับใครหนา
คงเริงรื่น  ชื่นฉ่ำ ร่ำสุรา
คงเริงร่า  ระริกรื่น สดชื่นใจ
เธอรู้ไหม มีใคร อยู่คนหนึ่ง
รำพึงถึง  ว่าเธอ  นั่นอยู่ไหน
นี่ดึกแล้ว แก้วตา อย่าห่างไกล
กลับเร็วไว  กลับคืน  มาบ้านเรา
พี่คอยเธอ  เพ้อหา  น้ำตาตก
ในหัวอก  เจ็บช้ำ สุดแสนเหงา
ยุงก็ชุม  รุมกัด ทั้งปัดเกา
ยังคอยเจ้า เฝ้าคอย  ที่ศาลา
โอ้คนดี  ก่อนนี้ เคยเคียงข้าง
เจอรายทาง  เธอก็  เดินเข้าหา
จะดึกดื่น  แค่ไหน  ไม่นำพา
ในบ่อปลา ป่ากล้วย ไปด้วยกัน
มีปัญหา น้อยใหญ่  สารพัด
เธอไม่ขัด  เขินใจ ไปหาฉัน
เรื่องมากมาย  เปิดใจ  มาคุยกัน
เธอรู้ฉัน  ฉันรู้เธอ เสมอใจ
มาบัดนี้ คนดี  เจ้าหนีหน้า
รู้ไหมว่า  อุรา พี่หมองไหม้
ยามค่ำคืน  เสียงสะอื้น  จากหัวใจ
ก็เพราะมัน  ร้องไห้  กินน้ำตา
เธอจะอยู่  กับใคร  ฉันไม่คิด
เธอรู้ถูก  รู้ผิด พี่คิดว่า
เพียงอยากให้  เธอรู้  กัลยา
พี่ห่วงเธอ หนักหนา น้ำตาริน



พี่เป้าร้อง พี่ก้องทำ และมอบให้เธอจ้ะคนดี







ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น