นางแพน แต่งงานอยู่กินกับนายดีมาหลายปี จนมีลูกเต้าด้วยกัน 3 คน
ระยะหลังนางแพนสังเกตว่า นายดีสามีตัวเองเปลี่ยนไป
เลิกงานมา ก็ชอบแต่งตัวหนีออกจากบ้านไปเที่ยวจนดึกดื่น
กลับเช้าก็มี หรือบางครั้งก็ไม่กลับเลยก็มี
จนนางแพนคิดว่าถ้าปล่อยไว้แบบนี้ สามีของตนคงไปมีเมียน้อยเป็นแน่
จึงไปปรึกษาเพื่อน ที่ครั้งหนึ่งครอบครัวเขาก็เคยมีสภาพอย่างนี้มาก่อน
และกลับมารักกันดังเดิมได้
เพื่อนของนางแพน
แนะนำให้ไปหาหลวงพ่อ ที่วัดที่เธอเคยไปมาก่อน
นางแพนได้ฟังดังนั้น
วันรุ่งขึ้นนางแพนจึงได้เดินทางไปกราบนมัสการหลวงพ่อที่วัด
ตามที่เพื่อนแนะนำมา
เมื่อไปถึงนางแพนยังไม่ทันได้เล่าความขานไขแต่อย่างใด
หลวงพ่อก็พูดขึ้นว่า
ปัญหาสามีหนีออกจากบ้านใช่ไหมโยม หลวงพ่อถาม
นางแพนตอบ เจ้าค่ะหลวงพ่อ ท่านทราบได้ยังไงคะ
ปัญหาผัวๆเมียๆเป็นปัญหาโลกแตกน่ะโยม
จากนั้นนางแพนก็พูดขึ้นว่า ดิฉันอยากจะมาขอของดีจากท่านเจ้าค่ะ
ได้ข่าวว่าท่านมีของดีช่วยให้ครอบครัวแตกแยกกลับมาคืนดีกันมากแล้ว
หลวงพ่อช่วยโปรดดิฉันด้วยเถิดเจ้าค่ะ นางแพนแจ้งความประสงค์
จากนั้นหลวงพ่อก็สั่งให้เด็กวัดนำขวดไปเปิดน้ำจากก๊อกมาให้นางแพนขวดนึง
พร้อมกับพูดว่า
นี่แหละคือของดีที่อาตมามี และแจกจ่ายให้ญาติโยมที่มีปัญหาเดียวกันนี้มามากแล้ว หลวงพ่อกล่าว
แต่นี่มันน้ำก๊อกนี่เจ้าคะหลวงพ่อ นางแพนลังเล
มันก็ใช่ถ้าโยมคิดอย่างนั้น
ก็ให้โยมคิดเสียว่านี่เป็นนำมนต์ศักดิ์สิทธิ์จากอาตมา
ถ้าโยมคิดว่าเป็นน้ำก๊อกมันก็อาจไม่ศักดิ์สิทธิ์ หลวงพ่อสำทับลงไป
แล้วใช้ยังไงล่ะเจ้าคะท่าน นางแพนถาม
ก็ไม่ยากหรอกโยม
โยมรู้ใช่ไหมว่าสามีโยมจะกลับบ้านเวลาไหน หลวงพ่อถาม
รู้เจ้าค่ะนางแพนตอบ
ก็ดีแล้ว
ให้โยมเทน้ำนี้อมไว้ในปากไม่ว่าสามีของโยมจะพูดอะไร
โยมก็ห้ามกลืนน้ำนี้เด็ดขาดมิเช่นนั้นจะไม่ศักดิ์สิทธิ์
ให้โยมอมน้ำในขวดนี้ทุกครั้งที่สามีกลับมา และอยู่บ้าน
เวลาสามีพูดอะไรก็ให้ทำหน้ายิ้มๆเอาไว้ก็พอ
น้ำขวดนี้คงพอใช้ได้ซักอาทิตย์นึง
พอพ้นอาทิตย์นึงไปแล้วโยมจะเห็นผล
แล้วค่อยพาสามีมาหาอาตมา หลวงพ่อสั่งกำชับ
เมื่อเข้าใจแล้วนางแพนก็กราบนมัสการลาหลวงพ่อกลับบ้าน
พอได้เวลาสามีจะกลับบ้าน นางแพนก็เทน้ำออกมาอมไว้ในปากตามที่หลวงพ่อสั่งทุกอย่าง
พอสามีก้าวขาขึ้นบ้านนางแพนก็ทำสีหน้ายิ้มแย้มตามหลวงพ่อแนะนำไว้
แล้วจัดแจงข้าวปลา หาน้ำหาท่ามาต้อนรับสามีทุกวัน
ฝ่ายนายดีผู้สามีก้เห็นความเปลี่ยนแปลงของภรรยาตนเองดีขึ้น
ไม่ด่ากราดเหมือนทุกครั้งที่เห็นหน้า
ไม่ชวนทะเลาะไม่ชวนหาเรื่องเหมือนเช่นทุกวัน
นายดีเองก็พอใจที่ภรรยาของตนเองกลับมาเหมือนคนเดิมที่เคยรักกันมา
เขารู้สึกว่าได้ภรรยาคนเก่าของตัวเองกลับมาอีกครั้ง
นายดีก็ไม่ออกไปเที่ยวนอกบ้าน
จนแม้มีเพื่อนมาชวนถึงบ้านนายดีก็ไม่ยอมจากไป
นางแพนทำเช่นนี้จนครบเจ็ดวัน
สายสัมพันธ์ของคนทั้งสองเริ่มกลับมาแนบแน่นอีกครั้ง
ลูกเต้าทั้งสามคนต่างมีความสุขที่เห็นพ่อแม่ไม่ทะเลาะกัน
ทำให้บ้านเป็นวิมาน เป็นสวรรค์ ไปที่ที่อบอุ่นปลอดภัยที่สุด
ลูกทั้งสามคนก็ได้เข้าไปกราบแม่พ่อเพื่อขอบคุณที่ทำให้ครอบครัวมีความสุข
เมื่ออยู่สองต่อสองนางแพนก็บอกสามีว่าต้องกราบขอบพระคุณน้ำมนต์หลวงพ่อ
ที่ทำให้ครอบครัวเรากลับมามีความสุขอีกครั้ง
และนัดสามีจะพาไปกราบหลวงพ่อในวันรุ่งขึ้น
รุ่งขึ้นตามนัดนางแพนและครอบครัวก็พากันไปกราบนมัสการหลวงพ่อที่วัด
เมื่อเข้าไปถึงนางแพนก็ก้มกราบหลวงพ่อแล้วพูดขึ้นว่า
ดิฉันกราบขอบพระคุณท่านเจ้าค่ะที่ให้น้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์กับดิฉันไปจนมีวันนี้
หลวงพ่อก็กล่าวขึ้นว่า โยมต้องขอบคุณตัวโยมเอง ที่มีความอดทน มีความเพียร
รู้จักสงบปากสงบคำของตัวเองได้ ตั้ง 7 วันจนทำให้ทุกอย่างกลับมาดีขึ้น
น้ำนั้นเป็นเพียงน้ำก๊อกอย่างโยมว่านั่นแหละ แต่เวลาที่โยมอมไว้ในปาก และที่อาตมา
ไม่ให้โยมกลืนหรือคลายออกก็เพราะเพื่อต้องการสงบปากสงบคำของโยมนั่นเอง
เมื่อครอบครัวของโยมกลับมาเหมือนเดิมแล้วคราวนี้ก็อยู่ที่พวกโยมนั่นเองว่าจะรักษา
ความสุขนี้เอาไว้หรือว่าจะทำลายมันลงก็อยู่ที่โยมแล้วล่ะ
นางแพนได้ฟังจึงก้มลงกราบเพื่อขอบคุณหลวงพ่อ ที่ใช้วิธีชี้ทางให้เธอ
ได้กลับมาสู่สติได้อีกครั้งและเธอสัญญาว่าจะไม่ให้ความเลวร้ายจากปากเธอกลับมาทำลายครอบครัวของเธออีกแล้ว
กังวาล ทองเนตร
