เวลาเราทำอะไรให้ใคร เราไม่สนใจหรอกว่าเราจะได้อะไรกลับมา
แต่เมื่อเวลาผ่านไป เราก็มาย้อนดูเวลาได้ว่าที่ผ่านมาเราทำอะไร
ไปบ้าง อย่างน้อยมันก้บอกเราว่า ช่วงชีวิตหนึ่ง
เราเจออะไร อยู่ตรงไหน มีความทุกข์ หรือมีความสุข
ร่องรอยในอดีตนั้นมันจะบอกเตือนตัวเราเอง
การให้และน้ำใจที่ดีเมื่อถูกมองว่ามีค่าแค่ เสือก แส่
แน่นอนมันเจ็บปวด เมื่อได้ยินคำนี้
เจ็บจนไม่อยากมองหน้าคนที่พูดคำนี้
แต่สิ่งหนึ่งที่อยุ่ลึกกว่าอารมณ์นั้นก็คือ
สภาพความรู้สึกที่แท้จริง ที่เรามีต่อคนคนนั้น
แน่นอนเราเจ็บ ต่อสิ่งที่เกิดขึ้น
แต่นั้นก็เป็นการแสดงออกของตัวเขาเอง
ว่าเป็นอย่างไร ไม่เกี่ยวกับเรา
ส่วนตัวของเราเมื่อย้อนเข็มนาฬิกากลับมา
มันมีความรู้สึกที่ดีต่อเธอคนนั้นอยู่เสมอ
แม้ว่าเธอจะเปลี่ยนไปก็ตาม
อดีตทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะพฤติกรรมของตัวเราในวันนี้
พอผ่านชั่วโมงนี้ วันนี้ไป มันก็จะกลายไปเป็นอดีต
อย่างน้อยฉันก็ดีใจที่ไม่ใช่คนที่เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า
ฉันดีใจที่ฉันมีความรู้สึกที่ดี ที่นำมาอวด มาบอกได้ว่า
ในอดีต ฉันดี หรือเลวกับเธออย่างไร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น