ชีวิตคู่ภาพจริงหรือมโน

การใช้ชีวิตคู่

เปรียบไปก็เหมือนกับการเดินทางไกล

แน่นอนว่าระหว่างทางมักจะมีอุปสรรค

น้อยใหญ่มากมาย มาให้ร่วมกันฟันฝ่า

หลายคู่หลายคน ท้อแท้กลางทาง

หลายคู่หลายคนเมื่อถึงจุดที่ต้องตัดสินใจ

ก็เลือกที่จะตัดสินใจให้ตัวเองรอด

หลายคู่กอดคอกัน ประคับประคองกัน

ไปจนถึงเป้าหมายสุดท้ายของชีวิต

บางคู่ล้มเหลว ต้องแยกย้ายกันกลางทาง

บางคนถอดใจ หันหลังเดินกลับ

บางคน ต้องหมดลมจากไปกลางทาง

ปล่อยคู่ของตนเอง ให้เดินเผชิญโชคชะตา

อยู่อย่างเดียวดายเพียงลำพัง

การเดินทางไกลหรือการใช้ชีวิตคู่

มันเป็นเรื่องของความเข้าใจ ความอดทน

ความมุ่งมั่น ความมั่นคง และที่สำคัญมันต้องมีคำว่าอุดมการณ์

ที่จะสร้างครอบครัวและรักษาชีวิตคู่แฝงอยู่ในนั้นด้วย

มิเช่นนั้น ก็จะเกิดถอดใจกลางทาง เมื่อพบเจออุปสรรค

การที่เราจะเดินร่วมทางกันได้จนแก่เฒ่าและตายจากกันได้นั้น

มันต้องมีพื้นฐานมาจากการเลือกคู่เสียก่อน

ถ้าการเลือกคู่ของเราถูกต้องมาแต่ต้น

คือเลือกจากพื้นฐานของความรัก

เลือกจากพื้นฐานของความเข้าใจกัน

เลือกจากพื้นฐานของความเหมือนกัน เช่น

นิสัยใจคอ ทัศนคติ วิธีคิด

ภูมิหลัง สังคมวัฒนธรรมที่ไม่ต่างกันมากนัก

หรือเลือกจากความต่าง

คือส่วนที่ต่างนั้น เป็นส่วนที่เราขาดหายไป

เราเลือกความต่างนั้น เพื่อจะให้มาเติมเต็ม

ส่วนที่ขาดหายไปให้เรา เป็นต้น

แต่...

ถ้าเราเลือกเพราะยังไงก็ได้

เลือกเพราะประชดชีวิต

เลือกเพราะอกหักผิดหวัง

เลือกเพราะครอบครัว

เลือกเพราะคนอื่นเลือกให้

การเลือกคู่ลักษณะนี้

แม้จะอยู่กันได้ในระยะหนึ่ง

แต่ในระยะยาวก็จะล้มเหลว

เพราะไม่ได้เลือกจากพื้นฐานของคำว่ารัก

ไม่ได้เลือกจากพื้นฐานความต้องการที่แท้จริง

ของจิตใจส่วนลึกของตัวเอง

เลือกเพราะรูปลักษณ์ หรือฐานะ

ความรู้สึกวูบวาบชั่วครั้งคราว

การเลือกคู่ลักษณะนี้

เมื่อเวลาผ่านไป

เมื่อจิตใจของเราปรับตัวเข้าสู่สภาวะปกติแล้ว

เมื่อเราเป็นผู้ใหญ่แล้ว 

เราก็จะรู้สึกว่า

มันยังมีปมอยู่ในใจลึกๆของเรานั้นอยู่

นั่นก็เพราะเราทำผิดแต่แรก

การแก้ปัญหาดังกล่าวจะทำอย่างไร

เมื่อรู้ว่าไม่ใช่ ไม่ถูกต้อง

หลายคนเลือกที่จะเดินต่อไป 

โดยให้เหตุผลว่า ก็เสียเวลามาแล้ว เดินมาไกลมากเกินกว่าจะกลับแล้ว

บางคนก็ตัดสินใจ ทำผิดให้เป็นถูกเสีย

เมื่อรู้ว่าผิดก็ยอมรับและแก้ไขให้มันถูกต้อง

จะเจ็บบ้าง จะเสียเวลาบ้าง

ก็ยังดีกว่า ลากความไม่ถูกต้องนั้นให้ยาวอยู่ต่อไป

เป็นปัญหา เป็นภาระของคนรุ่นหลังอีก

เมื่อเห็นสิ่งผิด ก็แก้ไขเสีย

เจ็บที่เรา

แต่เมื่อแผลหายแล้ว ทุกอย่างมันถูกต้อง

ที่ควรจะอยู่ก็อยู่ ที่ควรจะไปก็ไป

ถูกฝาถูกตัว ดีกว่าทนฝืนอยู่กับสิ่งผิดอีกต่อไป

ชีวิตคู่ ไม่ใช่ภาพฝัน

การรักชอบครั้งแรกส่วนมาก เกิดขึ้นจากภาพฝัน

เห็นหญิงสาวหน้าตาดี ชายหนุ่มหน้าตาดี

ก็แอบมะโนภาพฝันขึ้นในใจ

ว่าจะต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้

พอได้ใช้ชีวิตคู่ร่วมกันแล้ว

มันไม่เป็นตามที่ตัวเองวาดฝัน

ก็จะผิดหวัง และร้างราในที่สุด

เพราะเราหลงอยู่กับภาพสวยงาม

ภาพที่เราทุกคนอยู่นอกบ้าน

เราลืมคิดถึงภาพความจริงที่เราอยู่ในบ้าน

ชีวิตในบ้าน ปากก็ไม่แดง แก้มก็ไม่ทา

เสื้อผ้าก็หมองเก่า

ผมเผ้าก็ยุ่งเหยิง

ตื่นเช้ามา ผมเผ้าพันกัน

หน้ายับหน้าเยิน

มีผายลม มีขับถ่าย

มีเรอ มีไอจาม มีกรนเวลานอน

มีป่วยไข้ มีโรคภัย

มันไม่ได้สวยงามเหมือนภาพที่เห็นนอกบ้าน

ถามว่าภาพที่ว่านี้ เป็นภาพจริงหรือภาพหลอน

มันเป็นภาพจริงของคนเราทุกคน

ภาพนอกบ้านต่างหากเป็นภาพหลอน

และถามต่อว่าแล้วคุณรับภาพจริงนั้นได้หรือไม่

คุณยอมรับหรือไม่ว่าคนเรา มีอารมณ์เปลี่ยนแปลงบ้างบางเวลา

มีโกรธ หงุดหงิด โมโห ร่าเริง หัวเราะ

มีป่วยไข้ มีแก่ มีเจ็บตามสภาพตามเวลา

ถ้าคุณรับภาพจริงนั้นได้ ชีวิตคู่ของคุณก็สำเร็จไปกว่า 90เปอร์เซ็นต์แล้ว

มันขึ้นอยู่กับว่า เราเลือกคู่จากภาพหลอนหรือภาพจริงกันแน่

นี่ต่างหากคือคำตอบในอนาคตของชีวิตคู่เรา

เพลงภาพรักหลอมใจ-ที่รักจ๋า

สายัณห์ สัญญา ขับร้อง