ยินดีต้อนรับทุกท่านสำหรับคนใจช้ำที่ถูกย่ำยีมาไม่ว่าคุณจะเป็นใครเราคือเพื่อนกัน

วันอังคารที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2558

อย่าเดินหลงทาง


บางครั้ง
เราก็เที่ยวเสาะแสวงหาแต่คนที่เข้าใจและรู้ใจเรา
ทั้งที่บางครั้ง ตัวเราเองก็ยังไม่เข้าใจตัวเองเลย
แล้วนับประสาอะไร จะให้คนอื่นมาเข้าใจเราได้ดี
เพราะแม้แต่เราเองแท้ๆยังไม่สามารถ ทำอย่างนั้นได้

หลายครั้งหลายครา
ที่เราสะดุดหกล้ม เจ็บช้ำน้ำใจ
ถ้าลองย้อนเวลามองดูให้ดี
ก็อาจจะเห็นว่า ตัวเราเองก็มีส่วนทำให้ตัวเองสะดุดล้ม
บางครั้งก็เดินเตะขาตนเองล้มทั้งยืน
บางครั้งก็โยนสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตออกไปจากตัวเอง
และชักนำสิ่งที่แย่ที่สุดเข้ามาหาตัวเอง

คนเราก็มักจะเป็นอย่างนี้
มักจะมองเห็นแต่สิ่งไกลตา
แต่สิ่งที่อยู่ใกล้ตา กลับมองไม่เห็นไปเสีย
หลายครั้งมัวปีนป่าย
หลายครั้งมัวแต่วิ่งไขว่คว้า
ทั้งที่ความเป็นจริง
สิ่งที่เหมาะสมกับตนเอง
วางกองอยู่ข้างกายเรานั่นเอง
หลายครั้งนั่งร้องไห้ฟูมฟาย
เพราะมัวแต่ไปโทษคนอื่น 
ทั้งที่เดินสะดุดขาตัวเองล้มลง
จงหันกลับมาสำรวจตรวจตรา
ตัวเองอีกสักครั้ง
ก่อนจะชี้หน้าด่าทอใคร
เพราะบางทีคนที่สมควรถูกด่า
ก็อาจจะเป็นตัวของเรานั่นเอง






ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น