อย่าใช้ความไม่เข้าใจไปตัดสินงานศิลป์ใคร

ศิลปิน หรือ artist ถ้า แปลตามพจนานุกรมไทย

ก็หมายถึง ช่างผู้สร้างงานศิลปะที่มีความชำนาญ ประมาณนั้น

สรุปง่ายๆคือ คนสร้างงานศิลป์ หมายถึงคนที่มีผลงานของตนเอง

ฝรั่งเขาจะเรียกคนว่า artist ก็ต้องหมายถึงมีฝีมือ มีผลงานจริงๆ เช่น

ไมเคิล แองเจโร 

เลียวนานโด ดาวินชี่

แวงโก๊ะ ฯลฯ

เขาจะไม่เรียกดาราว่าศิลปิน แต่เขาจะเรียกสตาร์ หรือซุปเปอร์สตาร์

หรือนักแสดง หรือแอคเตอร์ หรือนักร้อง

แต่ที่ประเทศไทย พอได้เอาหน้าเดินผ่านกล้องก็เรียกตัวเองว่า ศิลปินแล้ว

ได้มีโอกาสลงเสียงในห้องอัด ก็เรียกตัวเองว่าศิลปินเช่นกัน

ดังนั้นศิลปินเมืองไทยจึงเกลื่อนถนน แต่ในความหมายที่ไม่ตรงกับฝรั่งเขา

บางคนแยกไม่ออกระหว่าง การแสดงออกส่วนตัวกับงานศิลป์

คือไม่เข้าใจคำว่า ศิลปะคืออะไร

หรือบางคนก็แยกไม่ออกระหว่างบทบาทกับตัวตนแท้จริง

สิ่งเหล่านี้เป็นปัญหา กับคนที่ได้มีโอกาสรู้จักกับผู้ที่เป็นศิลปิน

เพราะแยกแยะไม่ได้ว่าอันไหนตัวตน อันไหนงานศิลป์

ทั้งนี้เพราะใช้ชีวิตร่วมกับเขาจนแยกไม่ได้

งานศิลปะที่ศิลปินสร้างขึ้นทุกอย่างมันต้องมี กรอบความคิด

จินตนาการ ความคาดหวัง เป้าหมาย แง่คิด มุมมอง แฝงอยู่ในนั้นด้วย

มีบางคนพูดว่า ศิลปินใช้วิธีโกหก เพื่อที่จะบอกเรื่องราวความจริง

คือพูดออกมาตรงๆไม่ได้ ก็เลยใช้วิธีการแบบศิลปินคือ สมมุติว่ามันไม่มีจริง

แล้วถ่ายทอดสิ่งที่อยากบอกนั้นออกไปให้สังคมรับรู้

งานศิลป์หลายอย่างเกิดจาก แรงบันดาลใจ จากใครซักคนหรืออะไรซักอย่าง

หรือเกิดจากจินตนาการ อุดมการณ์ ความฝัน หรือเกิดจากตัวเอง 

สังคมรอบข้าง หรือคนใกล้ตัว

เมื่อคนเหล่านี้ได้อ่าน ได้ดู ได้เห็นจึงเหมือนกับมองดูตนเองผ่านงานศิลป์

บางครั้งตรงกับจริตก็บอกชอบ พอไม่ตรงกับจริตก็บอกไม่ชอบ

ก็เป็นธรรมดา เพียงแต่อยากให้แยกแยะให้ออกว่า 

อันไหนส่วนตัว อันไหนงานศิลป์

มิเช่นนั้นคุณจะเป็นคนที่ปวดหัวที่สุด

ถ้ามีแฟนเป็นศิลปิน

เพราะเขามองสิ่งเดียวกับคุณ แต่มองอีกแง่มุมที่คุณมองไม่เห็น

เขามองในแง่ของศิลปิน และบอกเล่าเรื่องราวต่างๆนั้น

ถ่ายทอดออกมาผ่านงานศิลป์ ทั้งรูปภาพ ประติมากรรม และงานกวี

คุณมองเห็นอะไรระหว่างแก้วไวน์หรือคนสองคนกำลังจะจูบกัน นั่นแหละคืองานศิลป์