ยินดีต้อนรับทุกท่านสำหรับคนใจช้ำที่ถูกย่ำยีมาไม่ว่าคุณจะเป็นใครเราคือเพื่อนกัน

วันพฤหัสบดีที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2558

เพราะฉันเจ็บน้ำตาฉันจึงไหล


คนดี
ทุกวันนี้ น้ำตาของฉัน มันก็ยังไหลนองหน้า
เพราะฉันเจ็บ ปวดร้าวเหลือคณา
เจ้าน้ำตาของฉันจึงไหลริน
กว่าจะข้ามคืน กว่าจะข้ามวัน
มันชั่งทรมานเสียนี่กระไร

ตั้งแต่เธอจากฉันไป
หัวใจของฉันก็รำพันหา
คอย เฝ้าคอยเธอทุกเวลา
แต่เธอเธอชั่งเย็นชากับฉัน เสียเหลือเกิน
รักของฉันที่มีให้กับเธอ
ก็ยังคงเปี่ยมล้นหัวใจเช่นเคย
แต่ในเวลานี้ ฉันไม่กล้าแม้เอ่ยคำ
ฉันไม่กล้าแม้สบตามองเธอยามผ่านไปมา
เพราะหัวใจของฉันมันฟ้องว่า
เธอคนนี้ เคยเหยียบย่ำหัวใจรักที่ฉันเคยมีให้
เธอคนนี้เคยตัดสวาท ขาดเยื่อใย สิ้นไมตรีไปแล้ว

สิ่งที่มีในใจ สำหรับฉันวันนี้ก็คือ
ภาพรักอันงดงามในอดีต 
ที่ฉันได้พิมพ์ภาพนั้นลงไปในความทรงจำ
ฉันจะจดจำภาพที่งดงาม วันเวลาที่ดีเหล่านั้นไว้

ระหว่างฉันกับเธอ คงไม่มีวันหวนคืนย้อนมาเหมือนเดิมได้อีกแล้ว
มันเป็นอดีตไปแล้ว แม้จะเป็นอดีตที่เพิ่งจะผ่านไป
แต่หัวใจของฉันก็เจ็บเกินจะทำใจ
ที่จะเดินย้อนกลับไป ให้เธอซ้ำรอยแผลใจลงไปอีก

ฉันเจ็บมามากแล้วสำหรับชีวิตนี้
ฉันไม่สามารถแบกรับความรู้สึกเจ็บปวดนั้นได้อีกแล้ว
ชีวิตฉัน อยู่เหมือนตายทั้งเป็นมานับยี่สิบปีแล้ว
ฉันเคยคิดว่า เธอจะเข้ามาลบรอยเจ็บ รอยแค้นนั้น
ให้เลือนลางไปจากหัวใจฉัน

แต่เธอกลับมาเหยียบย่ำ ซ้ำเติม กรีดรอยแผลเก่าในใจ
ให้มีรอยแผลใหม่ทับลงไปอีก

แม้จะยังรักเธอ
แต่ก็คงไม่กล้าที่จะสบตาเธออีกต่อไป
เพราะแผลในใจฉัน มันเจ็บแปลบทุกครั้งที่ฉันเห็นหน้าเธอ
มันเตือนใจฉัน ว่า อย่าไปใกล้เธอ คนใจดำ คนไร้หัวใจ
ขืนเข้าไปอีก คงเป็นหลุมฝังศพของใจเราเป็นแน่

เธอรู้ไหมว่า ฉันเจ็บ
เธอรู้ไหมว่า ฉันร้องไห้ คร่ำครวญ
ยามค่ำคืน จะทนฟังเสียงสะอื้นของหัวใจอยู่ทุกคืนวัน
ฉันกล้ำกลืนฝืนทน จนฉันแทบกระอักตายอยู่แล้ว

ฉันคงทำตัวฉันเองเหมือนเธอว่า
ใช่ ฉันมันไม่ดีเอง
เธอเหมือนนางฟ้านางสวรรค์
ส่วนฉันมันต่ำต้อย ด้อยค่า
ลูกชาวนา แสนยากจน
คงไม่เหมาะสมจะเคียงข้างเธอ
ฉันคงเป็นอย่างนั้น
ฉันจึงไม่มีที่ยืนในหัวใจเธอ

ฉันพ่ายแพ้ ฉันสู้ไม่ได้ แม้คนที่จิตใจไม่ปกติ
อะไรจะเจ็บปวดกว่านี้ ไม่มีอีกแล้ว
มันน่าละอาย ฉันละอายใจ ที่ฉันแย่ขนาดนั้น

จงสุขเถิดที่รัก
ที่ฉันจะบอกเธอในวันนี้คือ ฉันเจ็บ
ฉันร้องไห้ น้ำตาของฉันไหล ก็เพราะฉันเจ็บ
ฉันเจ็บเหลือเกิน 
ฉันเจ็บครั้งนี้ เวลาทั้งชีวิตคงรักษาไม่หาย
คงปล่อยให้มันตายไปพร้อมกับฉัน
กับความทรงจำที่ขมขื่น
ที่คนที่เรารัก หวังดี ปรารถนาดี
เฝ้าทุ่มเทสารพัดที่คนคนนึงจะทำได้ ทำให้เธอ
แต่สิ่งที่เธอตอบแทนฉันคนที่รักเธอด้วยใจจริงคือ รอยแผลในใจ
มันคงตายไปพร้อมกับฉัน และฉันจะจดจำสิ่งที่เธอทำกับฉันครั้งนี้จนวันตาย




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น