เธอมีวันนี้ก็เพราะเธอกลัวความจริง
กลัวคนรักจริง
เธอพยายามผลักคนที่รักเธอออกไปให้ไกล
เธอผลักคนที่รู้จักเธอดีออกไปไกลตัว
ทั้งหมดนี้ก็เพราะเธอกลัวความจริง
เธออายที่จะเดินทางถูกแต่ไม่อายในทางที่
สายตาคนเย้ยหยัน
เธอจึงหลบตัวเองอยู่ในกะลา ในโลกแคบๆของเธอ
ในสังคมที่ใครรู้ก็ดูถูกเหยียดหยาม
เธอไม่กล้าหนีจากมันเพราะเธอ
หลงคิดว่า นั้นคือเป้าหมายสุดท้ายที่ดีที่สุดของชีวิต
โลกของเธอจึงเป็นเพียง โลกจอมปลอม สังคมจอมปลอม และของปลอมๆอีกมากมาย
ที่เธอให้เขาใช้หลอกตัวเธอเอง
พี่สุดแสนเสียดายอนาคตของเธอ
ที่ยังมีเส้นทางยาวไกล
เธอยังไปได้อีกไกลในเส้นทางที่มีเกียรติมีศักดิ์ศรี สังคมยอมรับ
เชิดหน้าชูตาให้วงศ์สกุล พ่อแม่ภาคภูมิใจ
แต่เธอเลือกปี๊บให้พ่อแม่ไว้คลุมหัว ยามที่คนอื่นถามถึงเธอต่อหน้าพ่อแม่
ว่ามันแต่งงานหรือยัง มีลูกมีหลานหรือยัง มันอยู่กันยังไง
เธอสร้างความลำบากใจให้พ่อแม่
น่าเสียดาย เสียดายที่คนอย่างเธอ ลุ่มหลง
มัวเดินทางผิด และไม่พยามยามที่จะแก้ไขแม้มีคนทักท้วง
และยื่นมือพาเธอเดินออกมาสู่เส้นทางที่ถูกต้อง
พี่ต้องพูดให้แรงๆเพื่อให้เธอได้สติ และตื่นเสียทีเถอะที่รักพี่ยังนั่งรอเธออยู่ทุกเวลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น