ดอกไม้งามสายพันธุ์ดี ควรหรือที่จะให้ถูกทอดทิ้งและปล่อยให้แห้งเหี่ยวโรยลาไป
โดยที่ไม่มีเมล็ดพันธุ์นี้หลงเหลือบนโลกอีกเลย
นั่นคือสิ่งที่น่าเสียดายที่สุด
บุบผางามยามแย้มช่อ
ชั่งละออสุขสดใส
แล้วจะปล่อยให้เวลาฆ่าเธอไป จะเสียใจไปจนตาย
ดอกไม้งาม หลายคนเห็นแล้วอยากเด็ดอยากดอม
และนำไปประดับไว้ในแจกันทองเพื่อยลโฉมงามของเธอ
หารู้ไม่ว่า การทำอย่างนั้น ก็คือการทำลายทำร้ายเธอนั่นเอง
สำหรับฉัน ฉันจะไม่เด็ดดอกไม้ดอกนั้น ไปเชยชมคนเดียว
แต่ฉันจะดูแลเธอ ให้เธอเติบโตอยู่ที่กิ่งก้าน ลำต้นของเธอ
จนเธอสามารถ ออกผลออกเมล็ด เพื่อจะนำไปขยายเผ่าพันธุ์ของเธอต่อไปได้
ดอกไม้แม้จะงามสักแค่ไหน
แต่เมื่อตกอยู่ในมือคนไม่รู้ค่า ก็เปล่าประโยชน์
นอกจากจะไม่ทะนุถนอมเธอแล้ว
ยังจะปล่อยให้เธอ เหี่ยวแห้งเฉาตายตามกาลเวลา
การที่เรายกชีวิตให้ใครซักคนนำทางเรา
สิ่งแรกที่เราจะต้องคำนึงถึงก็คือ
คนคนนั้นเป็นผู้นำตนเองได้แล้วหรือยัง
เพราะเมื่อเป็นผู้นำตนเองได้แล้ว ก็จะสามารถนำพาผู้อื่นไปได้
แต่ถ้าแม้แต่ตัวเองยังหลงผิด เห็นผิดเป็นชอบ ชีวิตตัวเองแท้ๆ
ยังไม่รู้จะไปทางใด ก็ป่วยการที่เราจะฝากชีวิตไว้ได้
เมื่อเส้นผมบนศรีษะของเรา เปลี่ยนสีจากดำเป็นสีขาวเมื่อไหร่
เมื่อนั้นตัวเราเองก็จะมองเห็นความไม่แน่นอนแห่งชีวิต
อนาคตและเรี่ยวแรงของเราก็จะค่อยๆสิ้นสุดลงตามสีผมที่เปลี่ยนไปนั้นด้วย
เมื่อเราป่วยไข้ แก่เฒ่า อะไรจะเป็นหลักให้ชีวิตเรายามบั้นปลาย
ดังนั้น ก่อนที่สีผมจะเปลี่ยนแปลง
เราต้องสร้างความมั่นคงไว้ให้กับอนาคตของเราเสียก่อน
เมื่อสีผมเราเปลี่ยนเป็นสีขาว เราก็ต้องการ มือที่แข็งแรงจากใครซักคน
มากุมมือจับมือเราไว้ให้แน่น มั่นคง แล้วพาเราเดินต่อไป เคียงข้างเรา
โดยไม่ทอดทิ้งเรายามเฒ่าชรา อยู่กับเราจนบั้นปลายชีวิต
และฝากสายเลือดของเราเหลือไว้บนโลกใบนี้
สิ่งต่างๆเหล่านี้ เรามักมองข้าม เมื่อเรายังหนุ่มสาว
แต่เราจะเห็นคุณค่ามันยามเราชราข้างกายเราไม่เหลือใครเลย
แม้ยามตายยังไม่มีใครจับยัดใส่โลง
ความสวยงามไม่จีรังยั่งยืน
ความดี ความมั่นคงทางจิตใจ คือสิ่งที่จะปลอบโยนเรายามที่เราไร้เรี่ยวแรง
อย่าให้คนที่มีสายตาที่บอดสีมาชี้นำทางเรา บอกสีเรา
เพราะเขาจะพาเราไปในทางที่ผิดเสมอ เพราะตัวเขาเองไม่เคยรู้ด้วยซ้ำ
ว่าสีที่ถูก ทางที่ถูกเขาเดินไปทางใด สีอย่างไร
เราต่างหากที่ตาดีแท้ๆ ประโยชน์อะไรที่เดินตามหลังคนตาบอด
เราดูถูกตนเอง เราทำร้ายตนเอง เพื่ออะไร
เราโกรธเราแค้นเคืองใคร
เราจึงต้องทำร้ายชีวิตตนเองถึงเพียงนั้น
ทำไมเราไม่หยุดมันทำในสิ่งที่ถูกต้องเสียที
ให้ดอกไม้ที่งดงามดอกนี้ ผลิดอกออกผลแตกกอแตกลูกแตกหลาน
เป็นป่าดอกไม้สายพันธุ์ดี ป่าใหญ่เบ่งบานเต็มทุ่ง ประดับไว้ในแผ่นดินโลกนี้
ตราบนิจนิรันดร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น