เมื่อยามแสงทองลับลาจากขอบฟ้าไป
เสมือนหนึ่งว่าพรากหัวใจของฉันไปจากอกด้วย
หนึ่งทิวาหนึ่งราตรีสำหรับฉันมันชั่งยาวนานเหลือเกิน
ราตรีที่ยาวนานในแต่ละวันมันเฉือนบั่นความมั่นใจ
ไปจากฉันเสียสิ้น
ฉันทุกข์ ฉันตรม ฉันขมขื่น ฉันเหงา
ฉันครุ่นคิด รำพึงรำพัน กับทุกเรื่องราว ทุกเหตุการณ์ที่ผ่านมาในชีวิตฉัน
บางครั้งฉันสะอื้นไห้ น้ำตาฉันไหลคลออาบพวงแก้ม ทุกครั้งที่ฉันคิดขึ้นมา
บางครั้งฉันแอบยิ้ม เมื่อฉันคิดถึงภาพรักของเราในอดีต
ร่องรอยแห่งอดีต มันเชือดเฉือนใจฉันเสียเหลือเกิน
ไม่มีซักวันที่หัวใจฉัน จะไม่ตรอมตรม ฉีนทุกข์ทรมาน
กว่าจะก้าวข้ามคืนข้ามวันไปได้
คนที่หัวใจเจ็บ คนที่เหมือนตายทั้งเป็น
คนที่ถูกพรากรัก คนที่คนรักตายจาก ตั้งแต่ยังวัยหนุ่มอย่างฉัน
คงไม่มีใครเข้าใจว่ามันทุกข์ ทรมานแค่ไหน
คนเราเมื่อหมดรักก็ลาจากกันไป
หัวใจก็คลายความสำคัญนั้นลง
แต่
เราจากกันทั้งที่ยังรัก อาวรณ์ อาลัย ห่วงหากันอยู่
ภาพความหวานชื่น ภาพความเจ็บปวดในอดีต
มันยังฝังตรึง ค้างคาความทรงจำไม่เคยลืมลงได้
หลายครั้งที่ฉันคิดหาใครซักคน มาลบร่องรอยแผลนี้ออกจากใจ
ก็ดูท่าว่า จะสิ้นไร้วาสนา ชีวิตรักของฉัน
คงถูกเขาขีดเส้นกำหนดมา
ให้ชะตารัก ฉันอกตรม
ชะรอยกรรม เมื่อครั้งก่อน
ฉันคงเคยพลัดพราก นกกา จากพ่อแม่
กรรมแต่หนหลังจึงตามมา ให้ฉันได้ลิ้มรส ความพลัดพรากนี้
เมื่อยามที่ฉันอยู่คนเดียว เดี่ยวโดด
ฉันก็ให้รู้สึกว่า ข้างกายฉัน จะมีสายตาที่เฝ้ามองจับจ้องตัวฉันอยู่
ด้วยความสนใจในตัวฉัน
แต่เมื่อใดที่ฉันหันกลับไปเหลียวมอง
ก็ไร้วี่แววสายตาเหล่านั้น ยิ่งฉันเดินเข้าหา
ก็ยิ่งดูเหมือนว่า ฉันยังยังเดียวดาย
ยามใด ที่สายลมลูบไล้ โลมเลียผิวกาย
หัวใจฉันเหงา หนาวสั่นสะท้าน
ฉันอยาก อิงแอบไออุ่นรัก จากใครซักคนที่รัก และเข้าใจฉัน
ฉันอยากโน้มดึงเธอมากอด พรอดพร่ำ ให้ฉ่ำรัก
อยากจูบแก้มเธอซักพันพันครั้ง
อยากบอกรักเธอทุกวินาที
อยากบอกให้ใครรู้ว่า
ฉันมีรักแท้ ฉันเจอรักแท้ ฉันเจอคู่รักของฉันแล้ว
และฉันก็กำลังมีความสุขกับรักนั้นของฉัน
ฉันอยากได้เธอ มาเคียงชิดใกล้
ยามร้อนก็คอยพัดวีให้กัน
ยามหนาวก็ขยับกายเข้าใกล้
ให้ผิวเนื้อ ให้หัวใจของเราเข้าชิดกัน
ให้หัวใจของเราได้สัมผัสไอรักจาก อกของกันและกัน
ฉันอยากบอกเธอว่า ฉันเหนื่อยเหลือเกิน ฉันอ่อนล้าเหลือเกิน
ฉันไม่แน่ใจว่า พลังใจของฉัน จะมีแรงอดทนต่อไปได้สักเท่าไร
เพราะเมื่อข้างกายของฉันไม่มีเธอ
หัวใจของฉันก็ไม่มีความกระตือรือล้นอีกต่อไปเลย
หัวใจของฉัน ก็ไม่อยากอยู่ต่อไป
ชีวิตที่อยู่ก็เหมือนตาย มันชั่งทรมานเสียเหลือเกินคนดี
กว่าฉันจะผ่านราตรีนี้ไปได้
ก็ต่อเมื่อฉันเห็นแสงทองเริ่มส่องขอบฟ้าอีกครั้ง
หัวใจของฉันมันจึงบอกฉันว่าถึงเวลาพักผ่อนแล้ว
คนอาภัพ - สายัณห์ สัญญา ขับร้อง น้องก้องทำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น