ยินดีต้อนรับทุกท่านสำหรับคนใจช้ำที่ถูกย่ำยีมาไม่ว่าคุณจะเป็นใครเราคือเพื่อนกัน

วันอาทิตย์ที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2559

ขอเธอก็เพราะรัก




คนดี

พี่ไม่รู้หรอกว่า มีกิจการงานหรือธุรสิ่งใด
พี่รู้แต่ว่า มันไม่ควร มันอันตราย

เมื่อคืนวันเสาร์ที่ 8 ตุลาคมต่อเนื่องวันที่ 9 ตุลาคม
พี่เห็นเธอรนราน เดินขึ้นๆลงๆ 2 รอบ
รอบหัวค่ำก็ไม่เป็นไร

แต่รอบดึก เธอออกจากบ้านไปตอน 5 ทุ่มครึ่ง
ด้วยกางเกงขาสั้นจู๋ เสื้อยืดแขนสั้น 
เดินออกจากบ้านไปคนเดียว
พี่คิดว่าคงลงมาดูรถ
แต่รอแล้วรอเล่าก็ไม่เห็นกลับเข้าบ้าน
พี่เป็นห่วงร้อนรน
ลงจากบ้านเดินตามหา ก็ไม่ทัน
พี่เลยตัดสินใจนั่งรอเธอทั้งคืน
เห็นเธอเดินกลับมาด้วยตาตนเอง จากทางตึก 71 ตอนตี 4 ครึ่ง
ออกบ้าน 5 ทุ่ม กลับ เกือบตี 5 คนเดียว

ใครจะว่ายังไงก็เหอะ พี่ว่าไม่เหมาะ ไม่ควร
บ้านเราก็มี การไปพักค้างแรมที่อื่นอย่างนี้
พูดให้ใครฟังก็ว่าไม่เหมาะ

และกลางคืนบ้านแห่งนี้ ก็มีมิจฉาชีพมากมาย
ทั้งโจรลักรถ พวกค้ายาเสพติด

เกิดเดินไปจ๊ะเอ๋มันเข้า มันลากไปเรียงคิวจะทำอย่างไร
ทำไมเธอใช้ชีวิตประมาทอย่างนี้

ถ้าเธอไม่รักชีวิต พี่ก็ขอเถอะนะ
พี่รักชีวิตเธอ ห่วงชีวิตเธอ และพี่ก็เชื่อว่า พ่อแม่เธอก็คิดเช่นนี้
เพราะกว่าพ่อแม่จะเลี้ยงโตมา ลำบากไม่น้อย
เพื่อต้องการให้เธอเติบโตและอยู่ต่อได้

จะว่าพี่ก็ว่านะ
แต่พี่ก็จะออกปากขอเช่นกัน
ได้โปรดอย่าทำอย่างนี้อีก พี่กราบขอร้องเลย
อย่างน้อยมีคนไปด้วยถ้าไปธุระ 
แต่พี่ว่าคงไม่มีใครคุยธุระตอนดึกๆหรอก

คนที่เป็นห่วงเธอก็แสนทรมาน เมื่อเธอหายไป

ดีใจที่สุดก็เห็นเธอเดินกลับมาอย่างปลอดภัย
เสียใจที่สุดก็ตอนที่เธอใช้ชีวิตประมาท
เสียใจมากกว่านั้นถ้าเธอไม่ฟังคำเตือนพี่

ทุกครั้งที่เธอกลับบ้านพี่หลับตาลงได้อย่างสนิทใจ
แต่เมื่อใดเธอหายไป พี่ก็ถ่างตารอเธอทั้งคืนเช่นกัน เธอรู้มั๊ย
พี่ไม่ห่วงตัวเองเพราะพี่อยู่บ้าน แต่พี่ห่วงเธอ ด้วยใจจริง

ถือว่าพี่ร้องขอแล้วนะ
จงให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย
พี่ไม่อยากหัวใจสลาย เพราะเห็นเธอเป็นอะไรไป
พี่สามารถอยู่อย่างไรก็ได้ ขอแค่มีเธออยู่
 เห็นเธออยู่บ้าน เข้าออกบ้านเป็นเวลา
พี่ยอมใช้ชีวิตอย่างนี้ทั้งชาติได้ ถ้าจำเป็น

แต่จะไม่ยอมให้เธอห่างหายไปจากสายตาได้เลย
พี่ทุกข์ พี่ทรมาน
ที่เห็นเธอทำอย่างนั้น

คำร้องขอของพี่มาจากใจบริสุทธิ์
ที่ไม่อยากเห็นคนที่เรารักเรารู้จัก ออกนอกลู่นอกทาง
หรือเป็นอะไรไป

ใครก็แล้วแต่ การคบกันมันต้องมีกาลเทศะ
ไม่ใช่อะไรก็ได้ ยังไงก็ได้
มันต้องมีขีดจำกัด มีเส้นแบ่ง
เพื่อนไม่ใช่เป้าหมายสุดท้ายของชีวิต


ยิ่งไปกินเหล้าในวงล้อมผู้ชาย หรืออะไรก็ตาม
ก็ยิ่งเสี่ยงอันตรายที่จะเกิดขึ้นได้เสมอ

เธอไม่รักพี่ก็ไม่เป็นไร พี่ไม่เคยเสียใจตรงนั้นเลย
แต่พี่จะเสียใจมากที่สุด ถ้าเธอไม่รักตัวเอง
รักตัวเองให้มากๆนะคนดี
ให้สมกับที่พ่อแม่ก่อกำเนิด ฟูมฟัก เลี้ยงดูให้ชีวิตเรามา

เราจงตอบแทนท่านด้วยการรักชีวิตน้อยๆนี้เอาไว้
ให้ปลอดภัยและนานที่สุดตราบนาน

พี่ขอเพราะรัก เพราะห่วง
จำไว้ว่า
คนที่เห็นความสำคัญเราเท่านั้นที่รักที่ห่วงเรา 
และแอบปลื้มกับเรา หรือสนใจในโอกาสสำคัญของเรา
โดยไม่มีประโยชน์ที่จะได้

คนที่ไม่เห็นความสำคัญเรา
เขาจะยิ้มเมื่อได้กินจากเรา เราให้เขากินได้
เราให้ประโยชน์เขาได้
แต่เขาจะทิ้งเรา เมินเรา เมื่อเราไร้ค่าเหมือนหมาข้างถนน

แต่พี่คนนี้จะทำให้เธอเห็นว่า
ปีนี้ ปีไหนๆไม่ว่าเธอจะสุข จะทุกข์
จะจนแต้ม จะไร้ค่า
จะสิ้นราคา
จะไร้ประโยชน์
คนอื่นมองไร้ค่าเป็นหมาข้างถนน
แต่สำหรับใจพี่ เธอมีค่าเสมอ เธอสูงค่ายิ่งกว่าอัญมณีทุกชิ้นในโลกนี้
ได้เธอมาเคียงข้าง พี่ไม่ต้องการสิ่งของมีค่าอะไรอีกเลย
เพราะสิ่งที่มีค่าที่สุดในใจพี่ คือเธอ เท่านั้น
รู้ไว้ว่า
ผู้ชายคนนี้พร้อมจะพยุงเธอขึ้นมา
และพร้อมจะซ่อมแซมจิตใจเธอ
และพร้อมที่จะพาเธอไปในเส้นทางชีวิตที่ถูกต้องดีงาม
เจริญก้าวหน้า
โดยไม่รังเกียจหรือ อายสายตาใคร ไม่ว่าเธอนั้นจะมีสภาพเช่นใดก็ตาม
พี่ก็มีความสุขขอให้ได้เธอยืนเคียงข้าง

นี่คือรักแท้จากใจพี่ ที่มันเกิดกับใครแล้ว 
มันจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป แม้ความตายก็พรากไปไม่ได้
ความรู้สึกนี้มันเคยมีให้วริญญา วันนี้เธอไม่อยู่แล้ว
 แต่ความรู้สึกนั้นยังคงเดิม เป็น อมตะเสมอมา

จนมาพบเจอเธอ พี่ก็เทความรู้สึกนั้นให้มาตลอด 
โดยไม่สนว่าจะได้อะไรจากเธอเลย
แค่ให้มีไมตรีจิตที่ดีต่อกัน ตลอดไป พี่ก็พอใจ


รักตัวเองให้มากกว่านี้นะคนดี
ถ้ายังดื้อพี่จะตัดสินใจ
อย่างเด็ดเดี่ยวเพื่อปกป้องเธอและรักษาชีวิตเธอเอาไว้
 ด้วยการบุกบ้านตีตราจองซะให้เรียบร้อย
พี่ทำแน่ ถ้าเธอใช้ชีวิตเหลวไหลอีก 
พี่ไม่ยอมให้เธอเป็นเช่นนั้นหรอก
เธอมีค่าในสายตาพี่ คนอื่นจะยังไงก็ชั่ง
แต่สำหรับพี่เธอสำคัญเสมอ 
แค่ยินเสียง แค่เห็นหน้า 
พี่ก็ทลายโลก ทลายภูเขาลงได้
ใจพี่อยู่เธอเธอ รักษาไว้หน่อยนะคนดี

เธอไม่ต้องเชื่อคำพูดพี่หรอก
แต่พี่อยากให้เธอจดจำคำพูดพี่เอาไว้
เมื่อเวลาผ่านไป 5 ปี 10 ปี หรือจนแก่คากัน
เธอจำไว้ว่า การกระทำของพี่ ยังจะเป็นอย่างนี้อยู่ไหม
เธอจะได้เห็นด้วยตาเธอเองในชาตินี้
ว่าทุกคำพูดที่ออกจากปากพี่เป็นจริง และอมตะเสมอ

สักวันคงเป็นวันของเรา
พี่จะรอวันนั้น





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น