ยินดีต้อนรับทุกท่านสำหรับคนใจช้ำที่ถูกย่ำยีมาไม่ว่าคุณจะเป็นใครเราคือเพื่อนกัน

วันจันทร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2559

ฝากถึงเธอคนนั้น


ก่อนที่เส้นทางชีวิตเราจะหันหลังให้กันตลอดกาล
ฉันก็อยากจะพูดจาคลายปมทั้งหมดที่มีอยู่ในใจออกมา
จะได้จากกันโดยไม่มีอะไรค้างคาใจกันอีกต่อไป

อยากบอกลา
อยากบอกว่าไม่เป็นไร
อยากบอกว่าอโหสิกรรมให้แล้ว
อยากบอกว่าให้เธอโชคดี
อยากบอกว่าให้เธอมีใครซักคนที่รักเธอจริง
เพื่อใช้ชีวิตเป็นครอบครัวปกติสุข
มีพ่อแม่ลูกกับเขาเสียที
อยากเห็นเธอหลุดพ้นวิบากกรรมนี้ได้แล้ว
อยากให้เธอเป็นไทย
อยากให้เธอพ้นจากพันธนาการของเขาเสีย
อยากเห็นเธอมีความสุข
อยากเห็นเธออยู่ใสายตาตลอดเวลา
อยากให้เธอรับรู้ความในใจ
อยากให้เธอคิดถึงภาพความหลังครั้งสายสัมพันธ์ยังดี
อยากให้เธอคิดถึงเมล์นั้นที่เราเคยใช้พบปะพูดคุยบอกเล่าเรื่องราวปรับทุกข์กัน
อยากให้เธอจดจำแต่สิ่งที่ดี

ต่อนี้ไปไม่วันใดก็วันนึงเราคงต้องจากกันไปตามเส้นทางของใครของมัน
ก็เพราะเส้นทางใจเราไม่อาจเชื่อมต่อกันได้แล้ว

เคยคิดว่าลมหายใจสุดท้ายของฉันจะจบลงในอ้อมกอดเธอ
เคยคิดว่าสักวันนึงจะมีพยานรักระหว่างฉันและเธอ
เคยคิดว่าเธอเป็นไม่มีพิษภัย เป็นคนอ่อนหวาน
ไม่ก้าวร้าว ไม่โมโหร้าย
เคยคิดว่าวันนึงเราจะได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน
หรืออย่างน้อยก็เปิดรับหัวใจกันและกันคอยดูแลพยุงกันห่วงใยกันตลอดไปจนวาระสุดท้าย

เมื่อรอยแยกมันเริ่มห่าง
เมื่อความต่างมันยิ่งไกล
เมื่อชะตาชีวิตบอกฉันว่าถึงคราจะต้องไป
ฉันก็ต้องขอฝากความอาลัยไว้ตรงนี้ให้เธอรับรู้

ตลอดเวลาอยู่ใกล้ก็เหมือนไกล
มันต่างจากก่อนนั้น อยู่ไกลก็เหมือนใกล้ 
ก้าวขาออกจากบ้านไปเวลาใด เราก็พบเจอกัน

อยากจะคุยกับเธอสักครั้ง แต่ในเมื่อ
ฉันแย่ขนาดนั้น ก็ไม่เป็นไร
ขอจากกันไปตรงนี้ด้วยดี
ขอให้เธอมีความสุข จากใจจริงของฉัน

ต่อนี้ไป ไม่มีกลอนเลี่ยน
ไม่มีเรื่องน่ารำคาญ เรื่องน่าเบื่อหน่าย อีกต่อไป

อยากบอกเธอให้รู้ว่า เรื่องน่ารำคาญในวันนั้น
กลอนเลี่ยนในวันนั้น
มันจะเป็นสิ่งเดียวที่ยืนยันได้ว่า
ฉันจริงใจกับเธอ ฉันเคยรักเธอ

วันนึงเมื่อใจฉันพร้อม 
วันนึงเมื่อคำด่าแรงจางหายไปจากความทรงจำ
ฉันอาจเปิดเมล์นั้นเข้าไปดูและอ่านทบทวนเรื่องราวเก่าๆนั้นอีกครั้งนึง
สวัสดี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น